De eerste dag. Het vertrek

De eerste dag begon eigenlijk al op 2e pinksterdag, tijdens het inpakken kwamen diverse vrienden nog even langs om mij succes te wensen en ’s avonds hadden onze dochters een voortreffelijk diner in elkaar gedraaid, wat zeker voor herhaling vatbaar is!

7 juni was het echte vertrek. Alles was om 8 uur al gereed om te vertrekken en ik zou uitgezwaaid worden door Eva en Remko, Femke en Ingrid. De buurvrouw van 3 huizen verderop kwam mij om 10 over 8 nog even succes wensen en we zouden net een kopje koffie gaan drinken toen mijn broers; Frits en Arthur, in oranje shirt voor het raam stonden. Na de koffie liep het tegen half negen dus werd het echt tijd om te vertrekken. Toen we buiten stonden kwam er nog een “speech” van Frits. Waarbij verwezen werd naar onze voorouders die uit België kwamen en de link naar de, voor de Belgen, belangrijkste tocht “De ronde van Vlaanderen” en dat voor af de renners en hun fietsen gezegend werden door een priester. Frits nam deze taak graag op zich en als “ buitengewoon priester” zegende hij met de afwasborstel mijn fiets.

Natuurlijk was het afscheid van het gezin niet gemakkelijk maar na enkele knuffels stapte ik op de fiets, richting Hooglanderveen. Toen ik het tunneltje onder de A1 door was zag ik daar 3 van mijn fietsvrienden staan, Henk, Robbert en Arjen, de laatste stond er met een vlag. Na een praatje en een hug weer op de fiets, Henk en Robbert fietsten mee tot aan Hoevelaken.

Ik kwam al snel in een lekker ritme en met de wind in de rug ging het vlot. Bij Putten kreeg ik de eerste stukjes onverharde weg en dit was een mooie test hoe het allemaal zou verlopen, ook dit ging lekker. Ik had voor mijzelf besloten om koffie te gaan drinken in Staverden of Elspeet. Echter bij de Ermelose heide stonden in eens Ingrid en Femke langs de weg. Die vonden het leuk om nog even koffie met mij te drinken, maar omdat de brasserie in Staverden nog dicht was besloten we koffie te drinken bij de Zwarte Boer in Leuvenum, de eerste 4 extra kilometers op mijn tocht naar de Noordkaap 😀.

Na de koffie hebben we nogmaals afscheid genomen en ging ik weer aan de bak. In Oene heb ik een broodje en beleg gekocht voor de lunch. Die ik zou gaan nuttigen bij het 1e pontje, die van Olst. Daar aangekomen zat ik te twijfelen lunch ik voordat ik de pont op ga of aan de overkant. Aan de overkant zag ik een picknick tafel dus ik besloot eerst over te varen. Toen ik de boot afkwam stonden er drie mensen te zingen “Atje voor de sfeer”. Ik zei tegen ze: dat is toevallig ik heet Ad. Ze zeiden dat weten wij! Jij gaat naar de Noordkaap. Ik dacht hoe weten zei dat nou? En toen zag ik ineens 2 personen in blauwe fietskleding. Hans en Wim stonden mij op te wachten en foto’s te maken. En er stond een spandoek met “Ad naar de Noordkaap” waardoor ik begreep hoe die 3 mensen wisten wie ik was. We besloten om te gaan lunchen in het pannenkoeken restaurant dat daar was, maar helaas was het dicht. Toen toch de broodjes die ik gekocht had op gegeten.

Vervolgens zijn Hans en Wim mee gefietst naar Raalte. Daar deed ik boodschappen en dronken we nog een kopje koffie voordat we wederom afscheid namen. Omdat de wind in de rug ervoor zorgde dat het lekker ging, besloot ik om 10 km extra te fietsen en een camping in Diffelen te zoeken. Het werd boerencamping het Scholtemeijer. Een van de gasten zag dat ik zoekende was om mij aan te melden en gaf aan dat ik de eigenaar even moest bellen. Aangezien ik geen contact kreeg besloot ik een rondje te lopen voor een plekje. Dezelfde persoon die mij eerder had geholpen gaf aan dat ik wel naast hun kon staan. En we maakten gelijk een praatje. Hij stelde voor dat als ik zover was, dat ik een pilsje bij ze kwam drinken. Na de tent te hebben opgezet, te hebben gedoucht en de was te hebben gedaan, klopte ik bij mijn buren aan. Hier zat nog een andere familie en we hebben een mooi gesprek over fietsen, Parkinson en andere dingen gehad.

Na 2 pilsjes werd het toch eens tijd om te gaan koken. Dit kon in de kantine, daar was een gasstel, pannen en borden. Wat het mij erg gemakkelijk maakte. Na het eten heb ik de tent verder ingericht en ben ik dit verhaal gaan schrijven. Om daarna de dag van morgen voor te bereiden, ik ben nog in afwachting op een verzoek dat ik gedaan heb voor een overnachting via warmshowers. Een organisatie waar je lid van kan worden en dan bij andere leden thuis kan slapen. Dit omdat er voor morgenmiddag slecht weer voorspeld wordt. Maar helaas tot nu toe geen reactie.

Wordt vervolgd.