Dag 9

Ik heb goed geslapen! Ik was gisteravond vroeg naar bed gegaan aangezien het niet echt lekker was buiten de tent en ik was moe. Ik ga naar de toilet en daarna even de krant lezen. Om 6.45 begint dan echt mijn ochtend ritueel en om iets voor half negen ben ik klaar om op de fiets te stappen. Bij de receptie aan een picknick tafel zitten 2 jongens bij bepakte fietsen. Ik besluit een praatje te maken. Ze blijken de zelfde route als ik te fietsen en zijn bijna 2 weken onderweg. Ze zijn aan het uitzoeken hoe ze, als ze in Hirthals zijn, met de trein terug kunnen gaan. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk. In ieder geval willen ze vandaag naar Aalborg fietsen. 20 km verder dan in mijn planning staat maar wat ik wel in mijn achterhoofd heb zitten voor als ik vroeg in Nibe zou zijn. Ik weet dat een groot deel van de route vandaag over een oude spoorlijn gaat en met een beetje mazzel lekker door fietsen is. Tijdens het gesprek met de jongens bedenk ik ineens dat ik mijn bidons niet heb gevuld. Dus even terug naar de kraan en dan op pad.

Ik zie dat ik langs de supermarkt van gisteren kom en besluit daar gelijk mijn lunch te halen. Gisteravond zag ik dat ze broodjes hadden. Echter vanmorgen is dat niet het geval, alle vakken zijn leeg😞. Ik neem wel melk en broodbeleg mee, zodat ik straks alleen broodjes nodig heb. Als ik weer op de fiets wil stappen begint het te regenen. Voor de zekerheid ga ik onder het afdak bij de benzinepomp staan, maar het zijn maar een paar druppels. De route loopt eerst door een mooie villa wijk met huizen aan het meer die uitkijken op Viborg. In het eerste stuk zitten een paar kleine klimmetjes maar deze zijn goed te doen. in Rødding koop ik 2 broodjes en zie op mijn telefoon dat er bij de kerk tegenover de winkel een geocache ligt. Hij zit mooi verstopt in de paal van een bord.

Enekele kilometers verderop kom ik op de oude spoorlijn, het is een goed bereikbaar gravelpad. Onderweg staan er een aantal borden die verwijzen naar het spoorverleden en in Møldrop staan enkele mooie beelden. Ik fiets op de spoorlijn door tot aan Aalestrop, ik heb gelezen dat daar het Deens fietsmuseum is en wil daar kijken. Binnen wordt ik verwelkomt door een oudere dame, die een groot deel van de tijd meeloopt om als persoonlijke gids te dienen. Bij enkele open plekken geeft ze aan dat de fiets die daar hoort te staan is uitgeleend om bij de evenementen i.v.m. de start van de Tour te staan. Na een klein uurtje besluit ik verder te fietsen, maar in het dorp zie ik een leuke plek om te lunchen en besluit dit te doen.

Als ik het dorp uit fiets zie ik een fietsenmaker. Mijn ketting maakt zo af en toe herrie, ik denk zelf dat het van de kettingkast komt maar wil toch zekerheid. De fietsenmaker wil wel even kijken naar mijn fiets. Maar geeft als snel aan dat hij van dit type fietsen geen verstand heeft. Hij denk dat het aan de Bracken ligt maar zegt geen tijd te hebben om er naar te kijken. Ik vraag of het kwaad kan om door te fietsen en volgens hem kon dit gewoon. Ik zie in de route beschrijving dat er in Aars, ca. 10 km verderop, ook een fietsenmaker zit en besluit daar langs te gaan. De fietsenmaker in Aars vraagt of hij even mag fietsen. Hij komt tot de conclusie dat het de kettingkast is waar de ketting zo af en toe tegen aankomt. Als ik zeg dat de andere fietsenmaker het over speling in de trapas had, kijkt hij hier ook even naar en verhelpt dit. Ik vraag wat het kost en hij wenst mij een goede reis (niets dus). Ik fiets weer verder over de spoorlijn en ga zeer vlot richting Nibe. Daar aangekomen loop ik op de camping te zoeken naar de receptie. Ik zie 2 mensen lopen en vraag of zij weten waar de receptie is. Zij vertellen mij waar de receptie is, in het Nederlands, het is een echtpaar uit Zeeuws Vlaanderen. Ik meld mij aan en zie dat er naast de receptie een Roadhouse zit. Of te wel een luxe snackbar. Ik besluit in plaats van noodels vanavond eens gek te doen en haal daar patat voor bij mijn eten. Ik ben heel blij dat ik een klein portie bestelde, want een grote had ik nooit op gekregen.

Na het eten ga ik het verslag typen, in eerste instantie voor de tent in het zonnetje, maar als die weg is wordt het toch te fris en ga ik aan een van de tafels in de keuken zitten. Na een tijdje komt het echtpaar uit Zeeuws Vlaanderen afwassen en we maken een praatje. O.a. over het feit dat mij voorouders ook uit Zeeuws Vlaanderen komen. Ik denk nog even na over het boeken van de boot naar Noorwegen, die ik als het goed is vrijdag ga nemen, maar als ik op de site kijk zie ik dat er nog volop ruimte is en besluit het reserveren tot morgen uit te stellen. Inmiddels loopt het weer tegen tienen en besluit ik om mijn bedje maar weer eens op te gaan zoeken. Morgen staat er een weer wat langere rit op het programma.

.