Dag 8

Doordat ik steeds noordelijker kom blijft het ’s avonds langer licht maar is het ’s ochtends ook vroeger licht. Ik wordt dan ook wakker omdat ik naar de wc moet en denk dat het bijna tijd is om op te staan. Maar als ik op de klok kijk zie ik dat het pas iets over vier is. Hmm dan maar even iets aantrekken en naar de wc lopen. Om daarna snel de slaapzak weer in te gaan. Uiteindelijk kijk ik om kwart voor zeven weer op de klok en kom tot de conclusie dat ik toch nog even lekker heb geslapen. Door de Parkinson komt dit niet vaak voor. Ik vermoed dat het nu komt doordat ik toch wat moeier ben.

Ik sta op en begin aan het ochtend ritueel. (Voor beeld open Video) Pillen innemen, slaapzak op rollen, kussen en matje leeglaten lopen en oprollen en dan alles in de fietstas. Dan de kleding tas in pakken. Nog niet alles dat ik gisteren gewassen heb, is helemaal droog en ik besluit mijn fietsbroek straks onder het net te doen. Mijn zweethemd en shirt doe ik wel in mijn tas, die hang ik wel gelijk weer op als ik op de nieuwe camping ben. Omdat het niet echt mooi weer is, ga ik in de tv ruimte ontbijten, het is daar lekker warm. Eigenlijk is het overal warm in het sanitair gedeelte want er zit vloerverwarming in (en die staat aan).

Na het ontbijt pak ik de laatste spullen in en lever het pasje dat ik heb gekregen, maar helemaal niet nodig had weer in bij de receptie. En om ca. 9 uur zit ik op de fiets. Ik rij de camping af en ga naar links het dorp in en mag gelijk gaan klimmen 6 a 7% stijging. Dit is niet de manier van even lekker rustig beginnen, maar ik weet dat ik over een kleine kilometer linksaf moet en heb de hoop dat het dan vlak fietsen wordt. Maar als ik de hoek om ga, ga ik een klein stukje omlaag om vervolgens nog steviger te moeten klimmen. Ik zie zelfs op de teller even 12%. En dan mag ik naar beneden. Met een lekker vaartje daal ik af en ineens zie ik een grote groep mensen op de weg. Gelukkig zien ze mij ook en gaan aan de kant. Even later zegt mijn gps keer om. Het blijkt dat ik de afslag heb gemist. Waar de mensen stonden, moest ook een klein fietspaadje zijn. Het is een oude spoorlijn die ze geasfalteerd hebben en er een mooi fietspad van hebben gemaakt. Het jammere is alleen dat hij weer omhoog gaat. Wel met een maximum van 3%. Na een paar km ben ik boven en zie dat ik tot nu toe 10 km heb afgelegd en al drie kwartier onderweg ben. Dat schiet niet lekker op, maar ik mag nu gaan afdalen, volgens mij was dit alleen een korter stuk dan ik gestegen ben… Na het korte stukje dalen mag ik weer omhoog, om uiteindelijk weer te dalen. En over enkele meren uit te kijken die bij Silkenborg liggen (dit is een meren gebied). Ik denk in Silkenborg mijn lunch te gaan kopen maar kom geen winkel tegen. Wel moet ik flink klimmen om de plaats uit te komen. Ik ga nog een klein stukje fout door een verkeerde interpretatie van mijn gps en maak hierdoor nóg een paar extra hoogte meters. In het volgende plaatsje zie ik drie supermarkten en ga bij de eerste naar binnen, het blijkt echter een groothandel te zijn. Dan maar naar de overkant en koop daar brood en melk voor tussen de middag. Helaas is er geen koffie en de gebakjes zijn niet mijn smaak en daarom neem ik maar een reep chocolade, de kachel moet immers blijven branden.

Na nog een paar klimmetjes wordt het op dat gebied rustiger. Het wordt allemaal vlakker en het begint weer een lekker te draaien. En zoals elke dag ga ik weer opzoek naar een lunchplek. Ik zie een bord staan voor een monument even verderop op de route en ga er vanuit dat daar wel een bankje is. Er is echter alleen een parkeerplaats en verder kan ik niets ontdekken. Ik maak mijn bolletjes klaar en kijk of er toevallig een geocache in de buurt is. En jawel op 25 meter afstand. Ik zoek hem op, schrijf mijn naam in het logboek en verstop hem weer. Terwijl ik terug loop naar mijn fiets komt er een bepakte ligfietser aan. Hij stop voor een praatje en vraagt of ik met hem mee fiets. Ik vertel hem dat ik echter eerst nog een bolletje en wat melk te verorberen heb en dat hij maar door moet gaan.

Na weer een tijdje te hebben gefietst krijg ik weer een stukje onverhard door het bos. In verhouding tot de vorige dagen is het vandaag op dat gebied gelukkig rustig. Ik zie dat er hier ook veel geocaches liggen en besluit er een extra te loggen vandaag. Als ik even later rustig verder fiets door het bos zie ik 2 reeën weg lopen. Dit zijn voor mij de mooiere momenten.

Hierna kom ik weer op een oude spoorlijn waar een fietspad van is gemaakt. Het fijne is dat hij niet stijgt. En ik kan lekker door rijden. Onderweg ontmoet ik nog een Zweed die een weekje aan het fietsen is en die aangeeft toch wel erg veel tegenwind te hebben gehad. Voor mijzelf zat het ongeveer op 1/3 vandaag. Dit fietspad loopt tot in Viborg, de plaats waar ik ook een camping wil pakken. De camping ligt aan de andere kant van het meer. Waar ik even om heen moet fietsen. Tegen mijn principes in heb ik nog geen boodschappen gedaan, want ik wilde graag op de camping snel mijn kleren wassen. Naast de fietskleding van vandaag was ik ook de kleding van s avonds (mijn afritsbroek en gewone t-shirtjes). Hoe eerder dit hangt des te meer kans dat het s avonds droog is. Ik heb het geluk dat er een wasmachine is op de camping. Dit scheelt weer werk en het komt meestal droger uit de wasmachine dan dat je het met de hand wast.

Terwijl ik wacht tot de wasmachine klaar is richt ik mijn tent in en laat het thuis front weten dat ik in Viborg zit. Hierna vraag ik bij de receptie hoe ver de dichtstbijzijnde supermarkt is. Volgens de dame die er zit is dit ongeveer 500 meter. Ik kijk nog even op GoogleMaps en daar geeft hij 1,5 km aan. Omdat mijn fiets als paal voor de waslijn dient ga ik lopend boodschappen doen. De winkel is een afknapper geen logische indeling, van alles door elkaar. Uiteindelijk besluit ik een blikje linzen te kopen en vegetarische nuggets. Samen met de pasta die ik nog heb een prima maaltijd. Terug op de camping ga ik gelijk koken en eten. De camping is niet een hele gezellige camping. Hij is groot met voornamelijk caravans in keurige vakjes. Eigenlijk niets voor mij, maar er is wel een soort kantine waar ik mijn verslag kan maken. Hierna besluit ik om maar bijtijds mijn bed in te gaan. Tot morgen.