Na een onrustige nacht, even verwerken dat de dames mij zo verrast hebben, schrijf ik eerst nog het verslag van dag 4. Gisteravond was ik daar niet aan toegekomen. Daarna zijn we gaan ontbijten, erg luxe hoor een ontbijt in een hotel! Vervolgens pak ik de tassen die ik mee neem in, zoals ik gisteren al zei smokkel ik vandaag een beetje en nemen de dames de rest van de bagage mee. Om ca 8.45 zwaaien de dames mij uit.
Vanaf het hotel moet ik ongeveer 5 km terug fietsen naar de route en ik moet gelijk behoorlijk aan de bak! Allemaal kleine klimmetjes die knap tegen vallen en de route loopt vandaag niet gelijk aan de wind richting, wat vorige dagen wel het geval was. Het eerste stuk gaat dus ook minder snel dan ik had verwacht en dan heb ik al minder bagage. Wat als ik alles mee had?… Vlak voor de pont van Oldenbuttel gaat het gelukkig weer een stuk beter. De pont gaat vrij rap over het water en hoeft in vergelijking met de ponten van de vorige dagen maar een klein stukje. Na de pont volgt er een stuk langs het kanaal wat wind technisch ook er gunstig is, dus even kilometers maken!
Via Whatsapp krijg ik de locatie door waar de dames zijn en waar we koffie gaan drinken. Inmiddels is het al half twaalf. Bij een bakker, die verstopt zit in een supermarkt, drinken we koffie met een lekker gebakje. De dames hebben ook broodjes voor tussen de middag voor mij gekocht en een halve liter melk. Ik stop dit in mijn tassen zodat ik straks het kan op eten. We nemen afscheid en ik ga weer aan het fietsen. Het loopt wel lekker en ik heb mij voor genomen om op ca. 75 km te lunchen. Voor die tijd zie ik allemaal mooie plekjes om te eten, maar op het moment dat ik denk ik ga zo lunchen komt er niets meer. Dan zie ik na het plaatsje Kropp een groot grasveld waar iemand een bijzondere vlieger heeft op gelaten. Ik besluit daar te stoppen en te lunchen. Dan maar zonder bankje. Even later heb ik een leuk gesprek met de eigenaar van de vlieger. Hij maakt de vliegers zelf en gaat er mee naar allerlei festiviteiten.
Na de lunch pak ik de route weer op. Langzaam merk ik dat ik weer wat anders op de wind kom te zitten, hij zit niet meer zoveel in de rug… Vlak voor Schleswig loopt de route een park in en krijg ik een onverharde afdaling. Onderaan staat een ijscoboer en ik besluit dat ik wel een ijsje verdiend heb. Als ik weer op de fiets stap merk ik dat het onverharde pad begint te stijgen en aan het einde van het pad stijgt het behoorlijk pittig. Als ik het park uit ga moet ik weer klimmen richting de de stad en ook de wind is nog altijd niet echt mijn vriend. In de stad zijn ze net in een paar straten die ik moet hebben aan het werk. Hierdoor is het een beetje slingeren langs de afzettingen om uiteindelijk weer een ander park in te mogen rijden. Hier is een of ander festival aan de gang want ik hoor diverse bands spelen. Zelf mag ik lekker een stuk over de kasseien. Het is een beetje rommelig om de weg goed te vinden, maar uiteindelijk zit ik op de route. Wel weer op een onverhard pad en je kan het natuurlijk al raden: hij gaat stijl omhoog. Halverwege geeft de gps aan dat ik moet omkeren. Ik stop en kijk eens goed naar de route, ik moet gewoon rechtdoor. Dus weer opgang komen in de klim.
Als ik de stad uit ben wordt de weg mooier maar blijft op en neer gaan, ik vind het net zuid Limburg. Het wil niet echt lukken, met de klimmetjes, dus ik neem maar eens een paar stukjes druivensuiker. Dat blijkt te werken. Ik had schijnbaar meer energie nodig. Ca. 10 km voor Flensburg schakel ik Google Maps in om mij naar de plek te sturen waar de dames een studio hebben gehuurd. Het blijkt een gemakkelijke weg te zijn bijna continu rechtdoor, ware het niet dat na enkele kilometers de weg afgesloten was en er een omleiding was. Google Maps wist dit niet😞. De omleiding zorgt ervoor dat ik weer 2 maal een klimmetje heb met 8% stijging er in en ik wordt daar even niet vrolijk van. Uiteindelijk kostte de omleiding mij maar 10 minuten extra, wat ik mee vond vallen want gevoelsmatig reed ik een heel eind om. Het laatste stukje Flensburg in gaat licht naar beneden dus dat zorgde weer voor een beter humeur. Midden in de stad kreeg ik de melding dat ik mijn bestemming had bereikt, maar voor mij was het nog onduidelijk waar ik precies moest zijn. Gelukkig komen Eva en Femke er aan gelopen en zij wijzen mij de plek waar de studio is. Tassen van de fiets en tijd voor een drankje. Doordat ik vandaag naar Flensburg ging, in plaats van Jarplund, was dit uiteindelijk een tocht van ruim 130 km.
De dames zijn ’s middags al door Flensburg gelopen en hebben naar leuke restaurantjes gekeken. We besluiten een tapas restaurant uit te proberen en dat bleek een goede keuze. Na het eten maken we nog even een korte wandeling door de stad en terug bij de studio doen we nog een spelletje voordat we gaan slapen.