Dag 48 – Nog 3 dagen / 2 dagen

Om 7.15 kom ik mijn bed uit en begin ik op mijn gemak aan mijn ochtend ritueel, tot ik bij het ontbijt zie dat het al half negen is geweest. Ik had als doel om 9 uur te vertrekken en moet de tent nog afbreken. Dan maar iets later weg. Als ik op het punt sta te vertrekken valt het mij op dat ik met mijn voeten gemakkelijk bij de grond kom. Dat klopt niet en ik zoek de inbussleutel en zet mijn zadel weer hoger en dan ga ik op pad. Volgens de beschrijving krijg ik al heel snel een beklimming van 5 km en dat klopt. Halverwege de klim tref ik de Belg aan die ik gisteren ook heb ontmoet en we maken een praatje. Daarna fietsen we weer verder, allebei in ons eigen tempo. Dan fietst de een honderd meter voor dan de ander, omdat je op verschillende plekken foto’s maak.

Na 20 km, als ik het plaatsje Leirnitvann gepasseerd ben, komt er een klim van 10 km met gemiddeld 3-5% volgens het boekje. Dat klimmen klopt maar de eerste 5 km zijn meer dan 7% en soms nog hoger. Na 5 km besluit ik even te gaan pauzeren. De Belg die dan iets voor mij fiets doet precies het zelfde dus delen we de picknicktafel. Ik vertrek iets eerder, maar zie de Belg na een tijdje achter mij aan komen.

Dan zie ik rechts van mij boven op de berg allemaal rendieren lopen! Een schitterend gezicht omdat ze over de graad van de berg lopen. Ik wijs met mijn hand naar rechts in de hoop dat de Belg snapt wat ik bedoel.

Ondertussen klimmen we we door maar het is niet zo steil meer. Het landschap wordt meer een toendra waar ook even frisse wind staat. Als ik wat wil eten doe ik dat achter een schuur om maar zoveel mogelijk uit de wind te zitten. Bij het schuurtje liggen er kleine schoenen voor de deur. Volgens mij door de mensen zelf gemaakt voor een heel klein kindje. Voor ik vertrek trek ik mijn overschoenen aan. Niet vanwege de regen maar omdat ik frisse voeten heb. Ik heb eigenlijk nog steeds mijn korte stokjes aan tijdens het fietsen, wel voor het laatst denk ik.

Omdat ik iets van de weg af ben gaan zitten zie ik als ik naar de weg loop 2 fietsers staan. Ik vraag waar ze vandaan komen, uit Nederland, en dat maakt het praatje een stuk gemakkelijker. Maar omdat ik het koud krijg ga ik snel weer verder. Al snel kom ik op het hoogste punt 350 meter, maar het voelt knap koud aan. Als ik de Belg zie zitten, zie ik dat hij zijn handschoenen aan heeft en ik zeg dat ik dat niet eens gek vind. Alleen die van mij zitten nog onder in de tas, dus die vis ik niet zo een twee drie op. De afdaling gaat heel geleidelijk waardoor je er lang plezier van hebt en ik kan genieten van dit bijzondere landschap en van de rendieren die ik regelmatig zie. Bij een huis staan ze zelfs op de veranda.

Zo af en toe kan je al heel ver vooruit kijken hoe de weg loopt, dat kan bij minder mooi weer heel deprimerend zijn, maar het is nu lekker weer en doordat ik al weer een stuk gedaald ben kunnen de overschoenen uit en kan er ook een jasje uit. Langzaam komen de vier fietsers steeds dichter bij elkaar. In Skaidi heeft de Belg een hotel geboekt en de 2 andere Nederlanders en ik doen eerst een boodschap. Ik fiets als eerst richting de camping, ik meld mij aan, zet mijn tent op en ga wassen, de wasmachine zit hier bij de prijs inbegrepen wat lekker gemakkelijk is. Ik doe ook enkele dingen kort in de droger, waardoor s avonds op mijn fietsbroek na alles droog is.

Ik maak eten en begin een in het Engels een gesprek met een dame die er zit en die ook op de fiets is. Ik krijg in het Nederlands antwoord. Ze is alleen op reis en is eerst in Finland geweest maar daar waren te veel muggen en is nu via de Noordkaap hier terecht gekomen en gaat straks terug naar Finland.

Ik begin met het maken van het verslag in de zon aan de picknicktafel maar als de zon weg is en de koude wind blijft maak ik verslag af in de tent. Daar realiseer ik mij ook dat de finish in zicht is… Hoe zal dat zijn. In ieder geval kijk ik vandaag terug op een mooie dag al was hij wel een beetje fris.

Als ik klaar ben met het verslag wil hij vanwege de slechte internet verbinding niet opslaan dus neem ik de iPad even mee naar de keuken die naast het toilet gebouw zit. Dan kan hij terwijl ik mijn tanden poets opladen en het verslag opslaan. Helaas gaat het opslaan niet goed en moet ik het laatste stuk overdoen. Maar terwijl ik daar sta hoor ik ook van de dame die ik tijdens het eten sprak dat op de camping waar ik morgen heen zou gaan geen tenten meer welkom zijn. Dit betekend dat ik een alternatief moet gaan bedenken, maar daar ga ik eerst een nachtje over slapen.

Laatste update: Vanmiddag ga ik een klein stukje met Hans mee in de auto naar een camping verder en dan zal ik waarschijnlijk morgen (dinsdag 26-07-2022) al op de Noordkaap zijn. Een dag eerder!