Na een onrustige nacht ga ik om 7 uur uit mijn bed. Ik ruim mijn spullen op en ga mijn ontbijt maken. Ook vanmorgen een droogvoer pakket. Scrambled eggs. Ook hier, water opgieten 8 minuten wachten en klaar. Ik ontbijt samen met de Duitse motorrijder en de Franse fietser. We wisselen nog wat ideeën uit en dan ga ik mijn fiets bepakken.
De afstand naar Andenes is niet groot maar ik wil boodschappen doen voor ik walvissen ga spotten. Dan begint het toch nog even te regenen en moet ik gaan nadenken over regenkleding aan ja of nee. Omdat de weer apps geen regen aanduiden doe ik het niet en dat blijkt een goede keuze, want als ik de camping verlaat wordt het droog. De route naar Andenes is gemakkelijk gewoon de weg volgen en dan kom ik vanzelf in Andenes. Ondanks dat het zicht nog niet helemaal perfect is geniet ik weer van het landschap en als ik langs de kust ga fietsen stop ik even om zeker te zijn dat wat ik in het water zie rotsen zijn en geen walvissen. Helaas klopt het en moet ik tot vanmiddag wachten.
Voor ik er erg in heb ben ik al bij de camping. Ik heb gezien dat er een paar honderd meter verderop een supermarkt is en besluit daar eerst naar toe te gaan. Ik haal eten voor vandaag en morgen en ga dan naar de camping. Daar aangekomen vraag ik gelijk hoe de wasmachine werkt. Daarvoor moet ik bij de receptie betalen en dan is het klaar dan mag je hem gebruiken.
Ik zoek een leuk plekje voor de tent want de mooie plekken staan pal in de wind. Dan maar een iets minder mooie plek. Nadat de tent staat loop ik met mijn was naar de wasmachine Die is alleen net in gebruik. Ik besluit het te doen als ik vanmiddag terug kom. Ik zie in de ruimte namelijk ook een waslijn hangen dus daar kan het vannacht dan lekker drogen.
Ik maak een broodje voor tussen de middag en besluit om rustig richting de haven te fietsen. Naar whale2sea, waar ik mijn walvissen Safari geboekt heb. Ik zie daar de Fransman waarmee ik vanmorgen nog zat te ontbijten ook nog fietsen. Hij heeft geïnformeerd of er nog plek was, maar dat was er helaas niet en ook de wachtlijst was vol. Ik eet mijn broodjes op aan een picknicktafel en ga mij dan bij de receptie melden. Ik moet mij om half een melden in de ruimte waar de kleding voor op de boot hangt en krijg daarna uitleg. Ik ga nog even op de bank voor het kantoor zitten en raak daar in gesprek met een dame die naderhand een Nederlandse blijkt te zijn. Er komt nog een andere dame bij, die hoort dat ik vertel dat de Noren zo goed afstand houden, ze legt uit dat de straf die je krijgt in Noorwegen als je een fietser aanrijdt heel hoog is. Ik vraag waar zij vandaan komt en dan blijkt ook deze dame een Nederlandse te zijn. Dan kijk ik op de klok en zie ik dat ik moet gaan, het is al half één geweest. Ik krijg een pak aan voor op zee en vraag of ik mijn jas daaronder moet aanhouden (vooraf had ik op internet gelezen dat je warme kleding moest aantrekken, dus ik heb mijn jas en handschoenen onder uit moet tas gehaald en meegenomen). Hij zegt doe maar wel je kan altijd een rits open doen als je het warm krijgt. Van een buff maak ik een muts zodat mijn hoofd lekker warm blijft, maar die zet ik al snel weer af tijdens de uitleg want dat is veel te warm. We krijgen uitleg welke soorten walvissen we kunnen zien al is er geen garantie dat we wat zien. Dan gaan we de boot op, het is een Rib boot en we zitten in 2 rijen van 6 achter elkaar.

De boot begint rustig de haven uit te varen maar daarna gaat de gashendel omlaag en schieten we met 40-50 km/u over het water. Zo af en toe zijn het best klappen waar de boot mee op het water komt. Vooraf is er aan gegeven dat we eerst ca. een halfuur moeten varen voor we in het gebied van de walvissen komen. Na een tijdje zien we 2 orka’s, maar iedereen is te laat met het fototoestel. Even later wordt de boot stilgelegd en dan is het zoeken. De gids luistert zo af en toe via een apparaat of ze onderwater geluiden hoort van walvissen, zo niet dan gaan we naar een andere plek. Tijdens een van deze luister sessies krijgen ze per radio door dat er verderop orka’s zijn gesignaleerd. We schieten weer over het water naar die locatie. Daar zien we een hele grote groep van zo’n 12 a 13 orka’s! Een schitterende belevenis, wat wel lastig op foto of film is vast te leggen. Dan is de tijd om en gaan we weer terug. We hebben dan de wind van de andere kant en ben ik blij dat ik mijn buff op heb en trek mijn handschoenen aan. Ik zie dat ik niet de enige ben die dat heeft gedaan.



Terug in de haven maak ik nog even een praatje met een Belgisch stel dat voor mij op de boot zat en daarna ga ik naar mijn fiets. Ik fiets terug naar de camping en onderweg begint het te miezeren. Ik koop nog even koffie wat ik vergeten was vanmorgen. Voordat ik op de camping ben is het miezeren gestopt. Ik kijk of de wasmachine vrij is en zie dat dat niet het geval is en nog even moet wachten. Dat doe ik in de gemeenschappelijke ruimte waar ik WiFi heb om de tour te kijken en mijn telefoon kan op laden. Ondertussen is het weer gaan regenen en als het droog is besluit ik om mijn tarp opmeten zetten. Morgen wordt het ook minder weer en de tarp maakt het in en uitlopen gemakkelijker en dan kan ik ook even bij mijn tent zitten. De gemeenschappelijke ruimte is nogal warm.
Vlak bij mij is een Nederlands gezin komen staan en ik vraag even aan de man of hij een tang bij zich heeft om mijn rits van mijn fietsjack met lange mouwen iets te kunnen aan knijpen en daarna praten we over hun en mijn reis. Als ik even later bij mijn tent zit te lezen komt een man aanlopen met een stuk cake en slagroom hij is vandaag jarig en vraagt of ik daar trek in heb. Dat sla ik natuurlijk niet af.
Even later loop ik naar de keuken en zie dat het daar vol is, de dochters van het Nederlandse gezin zijn pannenkoeken aan het bakken en ook het 2e gasstel is in gebruik, dus ik ga in de gemeenschappelijke ruimte zitten. Op den duur komt een van de dochters zeggen dat zij klaar zijn en dat ik er bij kan. Ik maak mijn eten klaar en eet het binnen op. Om daarna aan het verslag te beginnen. Als ik aan het schrijven ben komt de moeder afwassen. Er staat een rij voor haar en we praten over mijn reis en ook over de Parkinson. Ze werkt in de zorg en had al het vermoeden dat ik Parkinson heb.
Omdat het nog steeds warm in de gemeenschappelijke ruimte is ga ik bij de tent verder. Er komt dan een meneer aan lopen die zegt mij te hebben gezien op de camping met alleen maar vissers (dag 27, 3 juli). Dat ik een van zijn vrienden toen heb gesproken over waarom de hengels voor op de auto zaten. Zijn vriend had hem weer verteld over mijn reis en hij vond het knap dat ik hier al was en wilde meer over het fietsen maar ook over de Parkinson weten. Zo werd het nog een heel gesprek bij de tent en ik geef hem aan het einde een foldertje mee met de gegevens van de website.
Zo is het uit eindelijk toch nog laat als ik het verslag afmaak.
Wat een moie beelden van de orka’s. Echt genieten. Ik word alleen al zeeziek van de filmpjes. Nog even de laatste loodjes. Succes verder.
Gr Monique
Hallo Ad,
Wat een schitterende beleving heb je meegemaakt, dan te weten dat orka’s één van de intelligente roofdieren zijn! In één woord GEWELDIG!
Naast de orka’s ook weer leuke mensen ontmoet, die je betrekken bij een verjaardag, top!
Ik kijk weer uit naar je volgende verslag, succes🍀
Hallo Ad.
Met mooie beelden van de natuur, nu ook nog orka’s gezien. Je verwent ons met de foto’s en filmpjes.
Die persoon, die schuin achter jou zit op de boot met de pet op heeft het waarschijnlijk heel koud.
Je ziet er goed uit met het gebruinde hoofd. Nog mooie belevenissen gewenst en succes met de laatste loodjes.
Beste Ad, wat een prachtige beelden van de orka’s en wat een geweldige beleving moet dat zijn geweest. Super gaaf wat je doet. Heel veel succes met de laatste loodjes. Hartelijke groeten van Madeleine
Hoi Ad, wat een prachtige belevenissen. Wij lezen al jou verhalen. Vandaag hebben we een extra sportrondje voor jou gedaan.
Geniet lekker verder en wij volgen jou.
Hartelijke groet van Mark&Roos
Hé broer wat een mooie belevenis, en niet een maar even hele kudde orka’s
Dat was erg genieten, hoop dat het vandaag weereens beetje droog is, datfietstoch net iets lekkerder
Dikke knuffel uit de Kanis
Prachtige foto’s en filmpjes Ad, ondanks dat het moeilijk was zijn ze goed gelukt.
X Karin
Wat een mooie foto’s en film heb je gemaakt echt genieten, alleen dat op de boot iedere keer zo hard op het water niets meer voor mij.