Iets voor zessen word ik wakker, ik zet de wekker uit zodat die niet om zes uur afgaat. Ik blijf nog even liggen voordat ik ga pakken, ontbijten en fietsen. Na het inpakken praat ik nog even met de motorrijders naast mij en om iets over achten fiets ik van de camping af.
Het grootste gedeelte van de route loopt over de oude weg waardoor het lekker rustig is en het klimwerk is goed te doen. Ondertussen geniet ik van het uitzicht. Als ik Bodø binnen fiets zie ik een supermarkt en koop daar mijn lunch voor straks op de boot. Om iets over tienen bereik ik de haven. Daar kijk ik nog even waar ik heen moet zodat ik wel bij de juiste boot sta. Ik zie 2 fietsers staan en wil in het Engels gaan vragen waar en of ik een ticket moet kopen als ik zie dat het oude bekenden zijn. Dit Nederlandse echtpaar heb ik op 5 juli ontmoet in Kjelleidet toen ik zo nat geregend was de laatste 18 km. Ik kan mijn vraag dus in het Nederlands stellen. Ze zeggen dat als er een ticket gekocht moet worden dit aan boord gaat gebeuren. Ze gaan nog even boodschappen doen en we spreken af om aan boord even bij te praten. Als we alle drie weer op de boot zijn, vertel ik mijn verhaal over mijn lekke band en over mijn route. Zij vertellen over hun ervaring op de camping in Namsos en natuurlijk wordt er uitgewisseld wie we onderweg zijn tegen gekomen. Uiteindelijk blijkt dat we vanmorgen achter elkaar van de zelfde camping in Salstraumen zijn vertrokken.
Nadat we zijn bijgepraat ga ik het verslag van gisteren afmaken en het echtpaar gaat lunchen. We ontmoetten elkaar weer vlak voordat we van de boot gaan en hebben het nog even over de fietsboot van morgen. Maar zij gaan eerst naar het plaatsje A omdat in dit vissersplaatsje rekken vol stokvis staan. Ik ga gelijk naar het noorden en dat is gelijk genieten van de mooie natuur! Het is lekker weer en bij tunnels wordt je er om heen geleid, vaak via de oude weg.
Voor het plaatsje Reine kan ik via een trap een berg op lopen, die is aangelegd door sherpa’s uit Nepal. Ik loop een paar treden op, aangezien ik geen tijd heb voor de gehele beklimming. Een kilometer verder doe ik boodschappen omdat ik niet vooraf gekeken heb of de camping in Ramberg voor of na de supermarkt ligt. Ik koop een ui en champignons voor bij de pasta, waarbij ik er niet aan denk dat zo’n bakje champignons niet gemakkelijk meeneemt, maarja…
Dan hoor ik geroep van de weg en zie ik het echtpaar weer voorbij fietsen. Even later is er een stoplicht, ja echt waar, om het verkeer om de beurt over een brug te laten gaan en zo kan ik mooi weer bij het echtpaar aansluiten. Ze zeggen dat er geen stokvissen te zien waren in A. Even later zien we rekken vol vissen hangen. Er hangen grote vissen koppen en we vragen aan een man die er loopt wat er mee gedaan wordt. Hij geeft aan dat ze als ze gedroogd zijn ze naar Afrikaanse landen gaan waar ze er soep van koken. We rijden een klein stukje nog samen op en dan ga ik door. Ik maak nog wat foto’s en ik heb een lekker windje in de rug, tot ik een bocht om ga. Ik merk dat als je deze wind tegen hebt je er flink aan moet trekken. Gelukkig is het maar een kilometer of 2 en dan zit de wind weer in de rug en rij ik Ramberg binnen. Ik meld me bij de receptie en krijg te horen waar het tenten veld is. Er staan al enkele andere tenten dus ik kan het niet missen. Als ik afreken denk ik dit mag voor die prijs wel een luxe camping zijn…
Ik ga naar het tentenveld en merk dat de wind hier een belangrijke speler is. Ik probeer een beetje beschutte plek te zoeken maar die is er niet echt. Ik moet tijdens het opzetten van alles op de tent leggen zodat hij niet weg waait als ik de stokken er in doe en ik zet zo snel mogelijk alle haringen er in.
Dan ga ik wassen en de keuken bekijken. Ik zie helaas dat dit niet het geld waard is, maar ik moet het er mee doen. Er is wel een droogmolen waar ik wat was aan ophang. Gezien de wind kook ik wel in de keuken en eet ik gezellig met een aantal Duitsers. Ik was mijn spullen af en zie dat het echtpaar ook op de camping is. Ze hebben geen hut kunnen bemachtigen en slapen in de tent die ze bij zich hebben. Ze hebben de boot voor morgen via internet gereserveerd en ik krijg door hoe ik kan reserveren en reserveer ook een plek voor morgenochtend. Dan ga ik in de tent het verslag schrijven. De tent die schudt aan alle kanten vanwege de wind en ik probeer het op een filmpje vast te leggen. Na een tijdje loop ik alle scheerlijnen nog een keer langs en dan ga ik mijn tanden poetsen. Daarna schrijf ik het laatste gedeelte van mijn verhaal vanuit mijn slaapzak en dan ga ik slapen. Ik ben benieuwd of ik kan slapen, of dat gelukt is lezen jullie morgen.
Goede morgen Ad.
Je hebt ons op dag 35 een stukje mee laten fietsen over dat rustige pad.
Maar zo rustig zal je de afgelopen nacht niet geslapen hebben met die harde wind.
Je noemt je mede fietsers al ‘oude bekenden’ . Wat leuk steeds die zelfde mensen te ontmoeten.
Het was weer een mooi verslag, Ad. Ik kijk er iedere dag naar uit, het hoort al helemaal bij de dagelijkse rituelen.
Wat een wind hopelijk toch een goede nachtrust gehad.maar wat een mooie route! Nu beginnen aan het laatste deel nog een heel eind! Succes goed weer groetjes Fridy
Hallo Ad,
Wat maak je een prachtige reis en ontzettend mooi om even met je mee te mogen fietsen in een mooie omgeving.
Wat leuk is dat je inmiddels je verhaal met mede fiets maatjes kan delen. Je komt ze links of rechtsom weer tegen.
De wind in de tent is niet mis, wat als voordeel heeft dat je was snel droog is😂
Succes morgen met de volgende etappe 👍
Wat een prachtige foto’s van die vis Ad en ik kan mij nauwelijks voorstellen dat je geslapen hebt.
Mooie foto’s trouwens van de omgeving, nu op naar de volgende dag.
Gr Karin