Dag 34

Vannacht was het ontzettend helder, maar daardoor wel erg fris. Maar het zonnetje komt nu achter de bergen vandaag en het is een mooie ochtend. Ik ontbijt rustig op het bankje bij mijn tent en ik heb even contact met Ingrid. Dan pak ik rustig in zodat de tent in verhouding tot voorgaande dagen bijna droog wordt ingepakt. Ik hang alles aan mijn fiets en wil dan de fiets verplaatsen. Hij staat nog op slot. Eigenlijk heb ik mijn fiets bijna mijn hele reis niet op slot gezet, maar gisteravond deed ik dit wel omdat ik wat vreemde figuren over het terrein zag gaan. Nu zit de fietssleutel zit nog in het zakje van de binnentent… Dus tent weer uitpakken en uitrollen en opzoek naar de fietssleutel. Die is natuurlijk uit het zak je gevallen en ligt los in de binnentent. Gevonden, gelijk fiets van slot en tent weer oprollen en opbergen en dan kan ik echt op pad. Het is al kwart over negen als ik vertrek, voor mijn doen een late start. De kilometers vallen wel mee vandaag maar volgens Komoot zouden er meer dan 1300 hm inzitten en een aantal tunnels.

De eerste tunnel is al gelijk na 1 km en die is 3,1 km lang (ook de langste voor vandaag). Voor de veiligheid heb ik mijn veiligheidsvestje aan, al hoop ik dat het rustig is in de tunnel aangezien het zondag is. Qua verkeer is dat zeker het geval, maar er is wel een vochtprobleem in de tunnel. Vooral in de eerste kilometer lijkt het wel of het water van alle kanten uit de berg komt. Op een groot aantal plaatsen hebben ze stalen platen bevestigd zodat het water niet naar beneden valt maar naar de zijkanten wordt geleid.

Als ik uit de tunnel kom is het weer zonnig en een schitterend gezicht, sneeuwvelden, een fjord, een waterval je weet haast niet waar je moet kijken. Dan begint het eerste klimmetje. Hans zei gisteren aan de telefoon ik hoor je helemaal niet meer over de stijgingspercentages, nou vandaag is het weer pret! Het begint rustig maar er zitten een paar kleine stukjes in met 11%. Een stuk verderop staat er alleen een bord met een auto omhoog en 3,5 km er onder. Op zich gaat dat wel, maar ik heb het gevoel alsof ik de benen van Mathieu van de Poel heb in de eerste weken van de tour, het lijkt wel of er pap in zit.

Vlak voor het hoogste punt ga ik weer door een tunnel en op het hoogste punt zie een waterval die er voor zorgt dat ik denk dat het gaat regenen. Vooraf had ik gezien dat er op een kruising bij het hoogste punt een geocache ligt. Een mooi moment om een banaan te eten en te cachen. In eerste instantie zoek ik helemaal verkeerd maar dan zie ik een houten poppetje in het gras en denk dat is hem en dat klopt. Dan ga ik de afdaling in, met gelijk ook een tunnel van 1 km. Dat is best wel koud en als er nog een een tunnel aankomt trek ik eerst een extra jasje aan.

Hierin zat de geocache verstopt.

Hierna blijft het een beetje op en neer gaan met soms gemene klimmetjes en als het iets over twaalven is denk ik dat ik maar eens uit moet kijken naar een lunchplek. Dan zie ik een bordje restaurant open en denk een kopje koffie gaat er eigenlijk ook wel in. Ik fiets naar het restaurant, dat best op een leuke plek ligt, ik bestel koffie en de serveerster vraagt of ik er iets bij wil. Ze zegt dat ze wafels heeft, die ken ik inmiddels in Noorwegen en zijn een goed alternatief voor gebak! De koffie mocht ik zo vaak bij vullen als ik maar wilde, dus een goede pauzeplek! Maar ja na twee kopjes koffie zit je wel vol. Omdat het inmiddels zo lekker weer is trek ik mijn beenstukken uit en doe mijn armstukken ook in een tas.

Ook in het stuk hierna blijft het op en neer gaan. Maar inmiddels ben ik er achter dat ik geen pap in de benen heb maar gewoon tegenwind en dat ben ik de laatste dagen niet meer gewend. Als het half twee is ga ik lunchen. Ik weet dat er zo een lange klim komt en moet dan wel genoeg brandstof hebben. Inderdaad, 3 km na de lunch begint er, volgens mijn routeboekje, een klim van 3 km met 7% gemiddeld. Dan weten jullie het inmiddels al: het is meer dan 3 km en het zwaarste stijgingspercentage ligt ver boven die 7%, in dit geval 11%. Maar ik heb mazzel, op dit stuk heb ik wind in de rug. Dan ga ik afdalen. Doordat ik nogal bezweet ben is het knap koud en trek ik een extra jasje aan. Maar die zit nog niet goed en wel om mij heen of ik begin al weer te klimmen en dan is dat jasje weer te warm. Dus maar weer uit en in het volgende stuk afdaling maar even kou lijden.

Dan kom ik bij en brug en denk ik dat ik al bij Saltstraumen ben. Ik zie hier veel vissers en draaikolken door de stroming. Ik schiet een paar plaatjes, maar als ik op de kaart kijk zie ik dat ik nog een kleine 10 km verder moet en natuurlijk zit er een klimmetje in.

Als ik afdaal zie ik de brug van Saltstraumen, die is wel een tikkie groter. De weg naar de brug hebben ze voor fietsers niet echt handig gemaakt en ik hoop dat dit op de grote brug anders is. Inderdaad, ca. 1 km voor de brug kom ik op een fietspad. Echter vlak voor de brug geeft mijn gps aan batterij leeg. De powerbank zit natuurlijk in een achteras en dat is lastig pakken dus op de parkeerplaats van een supermarkt stop ik en ga de powerbank opzoeken en sluit de gps aan. Ik zie dat de supermarkt open is en ik besluit om een biertje te kopen voor bij het eten vanavond. Ik kan niet zo snel alcohol vrij bier vinden en neem daarom maar een gewoon biertje en ga dan naar de kassa. De dame bij de kassa begint een heel verhaal in het Noors, waar ik niets van snap. De dame die voor mij afrekende zegt Welcome in Norway. Dan gaat de caissière over in het Engels en vraagt of ik wel weet dat het zondag is. Ik zeg ja. Dan zegt ze dat je op zondag geen alcohol mag kopen. Ik zeg dat ik dat niets wist en geen alcohol vrij bier kon vinden dus daarom deze maar had genomen. De caissière brengt zij mij naar het juiste schap en pak ik een alcohol vrij biertje reken af en ga de brug op fietsen.

Het fietspad wordt weer smaller en er moet geen Noord-Zuid fietser aankomen want dan hebben we een uitdaging. Voor mij zie ik wel iemand fietsen. Hij stopt even en als ik dichterbij kom herken ik het fietsshirt en de fietstassen, het is Jacob! Hij stapt net weer op en achter elkaar gaan we de brug af. Als we de brug af zijn vraagt Jacob waar ik vandaan kom en of ik ook naar Bodø ga. Ik vertel hem van mijn band en dat ik hier naar de camping ga. Hij wil de boot van 19 uur in Bodø halen, dus we nemen snel afscheid.

Ik ga naar links en fiets naar de camping. Bij de receptie vraag ik een plek en wordt verwezen naar het tenten veld. Als ik op de plek aankom zie ik veel beton en wat gras en er staat een bord met een P. Ik betwijfel of ik op de juiste plek ben, zet mijn fiets neer en loop naar de receptie. Op de deur staat ook een plattegrond van de camping en ik zie dat lk mijn fiets op de juiste plek heb staan. Dan hier maar een grasplekje zoeken.

Ik heb op mooiere plekken gestaan, maar ik weet mijn tent nog zo te zetten dat ik er een leuk plekje van maak. Daarna ga ik mezelf en wat kleding wassen. Het waait behoorlijk wat goed is voor het drogen. Dan wandel ik even naar het fjord. Onder de hoge brug ontstaan door de getijden invloed draaikolken en hierdoor zou je vissen kunnen zien springen en is het een geliefde plek van vissers. Op een tabel bij de wasruimte heb ik gezien dat het vanavond instromend water is om 21.16. Het is een kleine wandeling dus dat weet ik dan mooi voor vanavond. In het zonnetje op de picknick tafel bij de tent maak ik mijn eten. Het “veldje “ begint voller te raken. Vooral met motorrijders, al zie je iedereen eerst even kijken moet ik hier wel zijn.

Na het eten begin ik aan het verslag, ik moet wel een plekje zoeken uit de wind anders is het knap fris. Om kwart over acht loop ik met een kleine omweg naar het water. Onder de brug staan de eerste mensen al te kijken en te vissen. 1 persoon is bezig om de vis die gevangen is binnen te halen. Een hele klus zo te zien. Ik blijf er even naar kijken. Maar de vis werkt geloof ik niet echt mee. Ik ga een stukje verderop staan kijken en zie de geweldige stroming en het kolkende water, maar geen springende vissen. Onder tussen bel ik nog even met thuis en tegen half tien loop ik weer richting de visser die nog steeds bezig is om zijn buit binnen te halen. Ik blijf nog even kijken maar loop dan terug naar de tent, poets mijn tanden en schrijf vanuit de slaapzak door tot het 23 uur is.

3 gedachten over “Dag 34

  1. Lida Rozenboom zegt:

    Goede morgen Ad.

    Waarom sorry zeggen, je hebt al zoveel mooie verslagen geschreven en slaap is ook erg belangrijk.
    Indrukwekkend, dat filmpje in die donkere natte tunnel. Het eerste, wat in me opkwam was: alleen op de wereld met verschillende geluiden. Je moet niet claustrofobisch zijn.
    Fijne dag en rust maar lekker uit op de boot.

  2. Frans en Lianne zegt:

    Hoi Ad,
    Zo leuk om jouw verslag iedere dag te lezen. We lezen het iedere dag heel trouw.
    Hier inmiddels de 1e werkdag er al weer op zitten…we verlangen terug naar het prachtige Noorwegen.

    Groeten van Frans en Lianne

  3. Fridy de Lange zegt:

    Die tunnel leek wel op de grot van Alibaba , weer een mooi verslag van een zware tocht zo te horen chapeau hoor!,groetjes Fridy

Reacties zijn gesloten.