Ondanks het goede bed ben ik vroeg wakker, te vroeg. In de verte hoor ik iemand praten, schreeuwen, ik weet niet wat het is en door het raam zie ik buiten ook niets. Het houdt mij juist uit mijn laatste stuk slaap, dus ik ga de krant maar lezen en daarna inpakken. Ik plak nog een stuk duct tape over de scheur zodat de binnenband enigszins beschermt is. Om half zeven loop ik naar de boot. Ik weet dat ik te vroeg ben maar moet nog de exacte plek vinden waar hij aanmeert.
Als ik loop te zoeken parkeert er een auto en ik vraag aan de meneer die uitstapt of hij weet waar de boot vertrekt. Hij loopt met mij mee naar de plek omdat hij zelf ook deze boot moet hebben. Ongeveer een kwartier later komt de boot, dus ik zet mijn fiets erop en ga zelf een stoel zoeken. Als ik wil gaan zitten zwaaien 2 dames die ik herken naar mij. Het zijn de dames uit Bergen waar ik eergisteren in Tjotta mee heb zitten praten. Ze hebben al een plek voor mij vrijgemaakt zodat ik tegenover ze kan zitten. We praten over wat we beleefd hebben en wat we gaan doen. Zij gaan een mooie berg op, op een eiland dat 3 haltes voor Ornes ligt waar ik heen moet. Deze ferry kan je zien als een soort bus die op diverse plekken stopt. Ondertussen eet ik mijn ontbijt op. De dames sturen mij de foto toe die ze gemaakt hebben toen ik nog op de boot stond te wachten. Op de boot maken ze ook nog een foto en ik maak en foto van hen als zij uitstappen.
Het weer wordt steeds mooier en het uitzicht ook, dit is weer genieten! Om 9.45 komt de boot aan in Ornes en loop ik richting de fietsenmaker. De duct tape is er inmiddels vanaf en ik hoop dat de binnenband het houdt. Om iets voor 10 sta ik bij de winkel en hij is al open.
Ik loop de winkel in en zeg dat ik gebeld heb voor mijn band. De dame roept haar man en hij geeft aan dat ik even naar de zijkant moet met mijn fiets voor de werkplaats. Ik loop daar naartoe, haal mijn tassen van mijn fiets en ga met de fiets de “werkplaats”. Niet zo een als in Nederland maar de spullen die nodig zijn, zijn aanwezig. De fietsenmaker kijkt naar mijn fiets en zegt dat hij nog nooit een Rohloffnaaf heeft gezien en vraagt of het een elektrische fiets is, ik zeg nee. Dan zegt hij dat wij Nederlanders speciale fietsen hebben. Omdat hij het Makura remsysteem ook niet kent maak ik de remmen los. Samen halen we het wiel los en dan zit hij even te kijken wat we met de versnellingkabels moeten. Ik zeg dat we die kunnen laten zitten omdat we de ketting er gemakkelijk vanaf kunnen halen. Samen verwisselen we de buitenband en de binnenband. Mijn “banaan” band vindt hij ook bijzonder zo iets had hij ook nog nooit gezien.
Dan bevestigen we het wiel weer en wil ik de remmen weer vast zetten. Een kant gaat zonder problemen alleen de andere kant wil niet. Ik denk dat er vuil in zit en spuit het schoon met de compressor, maar het wil niet. Dan spuit de fietsenmaker een klein beetje olie in het sluitpunt en gaat het in eens heel soepel. Ik reken af en ben verbaasd over wat het mij kost. In het dure Noorwegen ben ik voor deze kostenpost goedkoper uit dan in Nederland.
Dan ga ik mijn fiets weer bepakken en als ik klaar ben komt er een busje aanrijden, hé die ken ik. Ik loop er naar toe want het zijn de Fransen die mij gisteren geholpen hebben. Ik bedank ze nog een keer en zeg dat mijn fiets gerepareerd is. Dan ga ook op pad naar Storvik een plaatsje ca. 20k m verderop. Dat betekend dat ik rustig aan kan doen en dus extra kan genieten van het uitzicht en nog wat foto’s kan maken. Onderweg koop ik mijn lunch en een Brownie. Ik kan geen koffie kopen, dus ik eet de muffin zonder koffie. Ondertussen spreek ik een Zwitser die zit te wachten op de boot, die pas om 16 uur gaat. Hij had gisteren niet op internet naar het tijdschema gekeken en had hierdoor de ochtend boot gemist en in het weekend varen er minder boten.
Als ik ruim 5 km onderweg ben zie ik een parkeerplaats met een schitterend uitzicht en stop daar. Ik zie ook een mooie picknicktafel en besluit daar om koffie te zetten en daarna hier maar te lunchen. Ik zit op een schitterende plek in de zon, al beginnen er ineens spontaan een aantal grote druppels te vallen. Maar voordat ik alles opgeruimd heb is het alweer droog en kan ik gewoon in de zon lunchen. Er loopt een man langs met een kano die hij op het strandje legt en weer terug gaat naar zijn auto. Als hij weer langs loopt heeft hij zijn wetsuit aan en begint een praatje. Hij gaat het om het eiland dat voor de kust ligt varen.
Na de lunch fiets ik op het gemakje verder en blijf maar genieten, er komt een bepakte fietser mij tegemoet rijden en die stopt, dus ik ook en ik maak een gezellig praatje. Het is een Engelsman die terugkomt van de Noordkaap en die vraagt of ik er naar toe ga. Hij vraagt of ik weet hoe laat de boot gaat en zeg dat ik van een Zwitser 16 uur heb gehoord. We bespreken ook nog enkele andere veerboten waarvan ik weet of ze regelmatig varen of beperkt. Vervolgens gaan we allebei weer een andere kant op, wel de goede.
Onderweg begint het toch weer een beetje te regenen en op een parkeerplaats trek ik mijn regenjas aan. Daarna maak ik een paar foto’s en dan kan ik mijn jas weer uitdoen, want het is alweer droog. Ik fiets het laatste stukje naar de camping in Storvik waar ook een supermarkt is. Het assortiment in de supermarkt is zeer beperkt, maar ik weet toch voor 2 dagen eten te bemachtigen. Omdat ik op de deur ook iets over de camping heb zien staan vraag ik of ik mij hier ook moet aanmelden voor de camping. Dat is inderdaad zo. Ik vraag hoe het zit met douchemuntjes en de wasmachine en ik krijg te horen dat het allemaal in de prijs zit, dat is fijn. Ik zie een klein tenten veldje en zet daar mijn tent neer. Het sanitair en de camper plaatsen liggen aan de andere kant van de weg. Naderhand blijkt dat daar ook nog tenten plekken zijn maar ik vind dat ik wel een lekker rustig plekje heb met een gemakkelijk bankje erbij. Ik loop naar het sanitair gebouw dat pas nieuw is en er schitterend uit ziet. Na het douchen stop ik wat er maar gewassen moet worden in de wasmachine en daarna in de droger, in de tussentijd geniet ik van het zonnetje en bel met thuis en begin aan het verslag.
De droger maakt de was net niet helemaal droog dus ik hang het nog even over de bank. Dan zie ik dat het half zeven is en besluit even met Hans te bellen en hem op de hoogte te brengen van de planning. Want over 2 weken is het voor hem zover dan begint zijn autotocht naar het noorden. Na het telefoongesprek wordt het tijd om te gaan koken. Het is echter zulk lekker weer dat ik het zonde vind om dit in de keuken te doen, hoe mooi die ook is. Dus ik kook lekker in het zonnetje bij de tent.
Inmiddels is het 21.21 en heb ik de laatste zonnestralen. Over een paar minuten zit de zon achter een berg en zal het wel frisser worden. Ik kruip zo gewoon lekker mijn slaapzak in en luister nog even een podcast over de tour van vandaag. Tot morgen.
Voor de liefhebbers die het verschil in licht willen zien heb ik 3 filmpjes gemaakt gisteravond om ca 22 uur, vannacht om 2.30 en vanmorgen om 7.15.
Wat een mooi filmpjes dat is genieten, en ik geniet met je mee
Goede dag, Ad.
Fijn, dat de fiets weer in orde is.
Wat beleef jij veel. Ik lees iedere dag trouw jouw verslag. Zo mooi allemaal.
Een bijzondere ervaring om te zien, dat het niet donker wordt.
Een mooie zondag.
Wat een avonturen maak je zo mee, Ad! Fijn dat de bandproblemen weer zijn opgelost.
En bizar om te zien hoe licht het blijft daar ’s nachts…hoop dat je een slaapmasker bij je hebt!;)
Dank voor de mooie filmpjes en foto’s , leuk om zo met je ” mee te reizen”.
Mooie filmpjes Ad, geniet van je reis. Nog een “klein” stukje
Wat heb ik genoten van jouw verslag wat een avontuur . Fijn dat de fiets weer in orde is. En dan die filmpjes wat een prachtige natuur daar en dat licht kun je je niet voorstellen als je dat nooit zelf hebt gezien . Goeie reis verder groetjes Fridy
Je had wst mij betreft de filmpjes willekeurig kunnen posten Ad, er is amper verschil. Bizar hoor. Ik begrijp wel dat je s morgens vroeg wakker bent als het niet donker wordt s nachts.
Maar wat een uitzichten….
zoveel prachtige natuur om je heen. Ge-nie-ten.