Dag 27

Nu ik dag 27 typ bedenk ik me dat ik al bijna een maand van huis ben. Wat een ongelofelijke tijd al, maar gelukkig met de hedendaagse techniek is het contact met thuis intensief, waardoor het gemis iets minder groot is.

Vanmorgen toen ik opstond om half zeven was het eerste wat ik deed kijken wat voor weer het was. De lucht was nagenoeg helemaal blauw dus dat zag er goed uit. Snel alles opruimen en inpakken. Op mijn sokken, overschoenen en schoenen na is alles droog en kan het de tas in of aan. Ik wil om 8 uur op de fiets zitten omdat ik de kilometers van gisteren wil proberen goed te maken. Dat betekent een lange rit van boven de 100 km. Ik weet dat er zeker 3 of 4 grotere klimmen in zitten met de hoogste stijging in de laatste klim.

De eerste klim begint gelijk als ik vertrek, een hoogteverschil van ca 100 meter. Maar het uitzicht is weer voortreffelijk en de eerste foto’s worden alweer gemaakt. Ook van een hekwerk waar een fiets in verwerkt is. Wat ben ik blij dat ik gisteren met het slechte weer en slecht zicht niet verder gefietst ben, ik kan nu namelijk volop genieten en de kilometers schieten voorbij. Binnen anderhalf uur ben ik bij de camping waar ik eigenlijk had willen overnachten. Het was wel een heel mooi plekje geweest. In het plaatsje van de camping kijk ik of de supermarkt soms open is, helaas hij gaat om 12 uur pas open. Dus nog geen koffie.

Dan maar door fietsen naar de boot 5 km verderop. Ik hoef maar 10 minuten op de boot te wachten en ik kan geen verkeerde boot nemen want er is er maar één 😀. Op de boot koop ik dan maar koffie. De overtocht duurt niet zo lang en ik heb mijn koffie nog niet op als ik van de boot ga. Dus parkeer ik mijn fiets en drink rustig mijn koffie op. Volgens mijn routebeschrijving zou ik na de boot weer moeten klimmen. Dit klopt, maar dit is wel een prima klim geen gekke stijgingspercentages en dan krijg ik een fijne afdaling. Niet te steil maar gewoon lekker lang. Ik stop een paar keer omdat ik een foto wil maken. Maar telkens zit er net iets in de weg waardoor het geen mooie foto wordt.

Na 50 km, het is dan net half twaalf, kom ik in Surnadalsøra en zie dat de supermarkt geopend is. Het blijkt dat er een speciale zondagswinkel is die maar een klein assortiment heeft. Maar hij heeft de zelfde apfelstrudel als gisteren. Ik besluit die te nemen want er is natuurlijk iemand jarig. Een van mijn fietsmaten, Nils. Ik eet het aan een picknicktafel bij de supermarkt en ik heb een gesprekje met een Noorse motorrijder die een dagje aan het toeren is. Als ik weer verder ga lijkt de weg wel vlak!! Met eens klein beetje wind in de rug schiet ik hard op en is het nog voor enen als ik al op 60 km zit en een lunchplek aan het water vind. Na de lunch loopt het nog steeds lekker en ik ben benieuwd naar de laatste grote klim voor vandaag die op 78 km begint.

Ook deze klim is “normaal” met maximaal 7% stijgingspercentage maar veelal 3 of 4% en klimt dus ook fijn weg. Net na het hoogste punt is er een parkeerplaats waar ik even stop om mijn bidon bij te vullen vanuit een andere. Ik heb 3 bidons met water bij mij maar kan er maar uit een handig drinken en die vul ik dan vanuit de andere bidons bij. Op de parkeerplaats staat ook een Nederlandse camper. Maar de mensen stappen niet uit dus een keer geen praatje. Ik zie dat er wel een geocache ligt en log die even.

Ik heb in mijn hoofd zitten dat ik dan alleen nog maar afdaal naar de camping maar ik krijg nog 2 kleine klimmetjes met 6% erin wat ik niet had verwacht, en dat is even schakelen. 2 km voor de camping begint het te regenen, gelukkig zet het niet echt door en ik zie het bord van de camping al. Als ik het pad opdraai staat er dat ik nog 200 meter moet doorrijden voor de receptie. Ik rij na 200 meter een pad op en bij het vierde huis staat een bord receptie en bel er aan. Ik zet mijn naam in een boek en betaal de rekening. Ik krijg te horen dat ik het pad verder uit moet rijden en zelf een plekje uit mag zoeken. Ik zie een mooi plekje maar volgens mij is dat wel ver van het sanitair en de keuken, dus ik fiets nog even door. Dan zie ik de gebouwtjes en zet mijn tent daar bij in de buurt.

Het is erg rustig op de camping, maar na een tijdje komen er steeds meer mensen. Ze gaan naar de huisjes. Het zijn allemaal vissers en ze hebben hun hengel op een speciale manier aan de auto vastzitten. Met een soort beugel op de motorkap en een steun met beugel net boven de voorruit. Waardoor het een lange antenne lijkt.

Net als ik de was heb hangen begint het weer te regenen, snel alles afhalen en de tent in. In de tussentijd bel ik even naar huis en na ca. 10 minuten is het weer droog en kan ik alles weer ophangen. Dan ga ik het eten maken. Na het eten, als ik even aan de telefoon zit is er ineens een onweersklap. Gelukkig net aan de andere kant van de heuvel. Ik zorg dat ik alles zo heb staan dat als het ineens gaat regenen ik snel de tent in kan, maar dat is niet nodig. Na het telefoongesprek moet ik dan toch snel aan het typen, anders wordt het wel heel laat voordat het af is. Tussendoor begint het toch even te regenen. Ik haal de was af en ga de tent in. Als het weer droog is besluit ik de was in een ruimte binnen op te hangen. Ik heb gezien dat dit gemakkelijk kan en misschien is het morgen dan wel droog, dat neemt een stuk gemakkelijker mee.

En dan is het nu tijd voor mij om te gaan slapen. Morgen ga ik naar Trondheim om daar de boot naar Vanvikan te nemen. Een niet al te lange rit. Met een klim van 6%.