Dag 26

Ik zit momenteel voor een hytte, een soort trekkershut, in het zonnetje als ik dit verslag ga maken. Een verslag over een andere dag dan anders. Ik ben gisteren nog vergeten te vertellen dat de camping naast een landingsbaan lag. Gelukkig stegen/landden er maar 3 vliegtuigen toen ik er was. Het jammere was alleen dat de laatste gisteren om 23.30 ging en toen lag ik net te slapen. Vannacht begon het ineens heel hard te waaien, zodat de tent stond te schudden, gelukkig had ik voor het slapen nog alle scheerlijnen gecontroleerd dus dat was geen probleem het is allen jammer dat je er wakker van wordt.

Ik had vandaag een keer de wekker gezet omdat ik vroeg op wilde staan. Op de weersverwachting had ik gezien dat het vanaf 8 uur kon gaan regenen. Ik wilde de tent veel mogelijk droog inpakken en hoopte dat als ik vroeg zou vertrekken, ik misschien nog een stuk droog zou kunnen fietsen. Daarom dit keer ook een andere volgorde. Ik ruim eerst alles in de tassen en ga me dan pas wassen en ontbijten. Het ontbijt kon ik lekker in de mooie keuken doen, mijn yoghurt stond daar toch in de koelkast.

Als ik klaar ben en mijn spullen opruim, zie ik de eerste druppels vallen. Ik pak vast mijn regenjack en trek ook alvast mijn overschoenen aan. Het regent inmiddels al harder dan ik verwacht en bij de receptie van de camping trek ik ook mijn regenbroek aan. Ik besluit gelijk bij de supermarkt die tegenover de camping ligt mijn lunch te halen en om 8 uur ben ik echt op pad. De eerste kilometers verlopen best wel soepel met zo af en toe een klein klimmetje. Als ik na 15 km even van de hoofdweg afgeleid wordt omdat er parallel een rustige weg loopt, denk ik misschien kan ik zo mijn regenbroek wel uit doen. Dat had ik niet moeten bedenken want het gaat alleen maar harder regenen en daarnaast hangen de wolken zo laag dat ik ook geen mooi zicht heb.

Ik weet dat ik na 30 km in het plaatsje Batnfjordsøra kom en heb al bedacht dat ik daar als het mogelijk is koffie ga drinken. Ik zie een koffiezetapparaat bij een supermarkt en ga daar naar binnen, er zijn zelfs twee zitjes gemaakt. Ik ontdoe me van mij regenkleding en hang dit over stoelen. Ik loop de winkel in voor iets bij de koffie en ik vind iets apfelstrudel achtigs. Ik reken af en vraag gelijk om wat geld te wisselen voor de koffie. Ik gooi 10 kronen in het apparaat maar er gebeurt niets. Het meisje bij de kassa weet het ook niet en roept een collega. Hij kijkt het koffiezetapparaat na maar ziet ook geen probleem. De jongen belt even met iemand en wat blijkt het apparaat moest nog op warmen. Als ik mijn apfelstrudel op heb kan ik ook koffie nemen. Ik doe lekker rustig aan want het wil niet echt droger worden en neem nog maar een koffie. Ik zit er al bijna een uur als ik besluit om toch te gaan vertrekken. Ik trek mijn Parkinson regenjack onder mijn andere jack aan omdat ik het gevoel heb dat mijn armen vochtig aanvoelen, maarja dat kan natuurlijk ook van het zweet zijn.

Buiten regent het gewoon nog door. Maar onderweg zie ik nog wel een ree met twee kalfjes! Na een tijdje wordt ik weer van de E39 afgeleid naar de oude weg die lekker rustig is. Dan zie ik een grote brug verschijnen, waar ik overheen moet. Ik lees dat er een klim van gemiddeld 6% inzit maar gelukkig ligt er een fietspad langs de brug.

5 km verder moet ik weer een brug over, gelukkig is dit een vlakke brug en aan het einde van de brug is een parkeerplaats met wc. Vaak is er hier ook een overdekt stukje, dus ik draai de parkeerplaats op en zie een gebouw met veranda. Ik parkeer mijn fiets daar lekker droog en trek mijn jassen uit, misschien drogen ze een klein beetje. Na een tijdje komen er drie Nederlandse campers aan. Als een dame van een camper mij ziet staan lunchen vraagt ze of ik soms koffie of thee wil. Nou iets warms gaat er altijd in en ik besluit een keer een kopje thee te nemen.

Als de campers zijn vertrokken praat ik nog even met een Noor. Tijdens het gesprek wijst hij naar het water en zegt daar dolfijnen te zien. Nou hoe goed ik ook kijk ik zie niets… Ik maak mij klaar om weer te vertrekken als er een oude Nederlandse Peugeot 205 aankomt er zit een jong stel in waar ik nog even gezellig mee praat en dan wordt het toch echt tijd om de regen weer in te gaan. Volgens het Noorse weer bericht zou het vanaf 2 uur minder hard gaan regenen. Ik merk daar in eerste instantie niets van en maak het besluit om de route van vandaag in te korten en in Tingvoll naar de camping te gaan en als het mogelijk is een hut te nemen. In Tingvoll doe ik boodschappen voor vandaag en morgen (het is dan zondag en in de meeste plaatsjes zijn dan de supermarkten dicht). Als ik naar de camping fiets is het droog.

De aanmelding verloopt bijzonder, via een intercom krijg ik door dat er achter mij een hut is die vrij is en als hij bevalt ik die mag huren. Het is niet hoogstaand maar het is er droog en ik kan er slapen en koken. Dat is genoeg. Ik verwacht dat er iemand komt voor een aanmelding en als dat maar niet gebeurt ga ik douchen en wassen. Het wordt buiten steeds zonniger, ik bel even naar huis en kijk samen met Femke naar de alternatieven voor morgen en overmorgen hoe ik de kilometers van vandaag kan goed maken. Dat ziet er goed uit. Dan snel eten maken. Wat ik in het zonnetje kan op eten. Om gelijk daarachter aan het verslag te schrijven.

Voor morgen zijn de weersvoorspellingen beter en ik hoop op een betere rit waar ik meer van de omgeving zie en kan genieten.