Dag 25

Ik slaap onrustig en dat komt doordat ik zo enthousiast ben dat het streefbedrag van € 10.000 inmiddels is overschreden. Het idee om de boot van 7.50 te halen heb ik al laten varen en ik doe gewoon rustig aan. Ik maak tijdens het inpakken nog wat praatjes met de andere tentkampeerders die bijna allemaal aan het inpakken zijn. Uiteindelijk fiets ik samen met Adelène, de Franse jongedame, van de camping af. Zij neemt straks de boot naar het zuiden en ik naar het noorden. Om half tien zijn we in de haven. Ik vraag of ze ook koffie wil, maar dat hoeft ze niet. Ik zeg dat ik even naar de bakker loop voor broodjes en koffie. Ik neem geen gebak maar muffins voor ons allebei mee. Dat eet net wat gemakkelijker dan een gebakje uit de hand. Ze is helemaal verbaasd. Ik zeg dat ik elke dag probeer iets te vieren en vandaag vieren we dat de 10.000 euro is behaald. Ze vindt het hartstikke leuk. We hebben nog een gesprek o.a. over het feit dat ze zo goed Engels spreekt. Ze vertelt dat ze in het ziekenhuis van Lyon werkt als verpleegster en dat wanneer er een buitelander komt die geen Frans spreekt, zij erbij wordt gehaald, aangezien zij als een van de weinigen in het ziekenhuis Engels spreekt. Daarnaast vertelt ze dat haar vader het zo erg vindt dat hij geen Engels spreekt, want hij zou ook zo graag zo’n fietstocht maken.

Om 10 uur vertrekt ze met haar boot. Ik wil net mijn fiets verplaatsen als er een echtpaar met fietsen en fietstassen van de boot komen. De dame ziet de NL-sticker op mijn fiets en zegt: “hè een Nederlander!”. Er volgt een gesprek over waar ieder vandaan komt en naar toe gaat. Het echtpaar wil ook naar de Noordkaap. Ze zijn vanuit Rotterdam naar de Eemshaven gefietst en hebben daar de boot naar Kristiansand genomen. Vanaf daar zijn eerst door het binnenland gaan fietsen en boven Bergen hebben ze dezelfde route als ik opgepakt. Ik vraag of ze gelijk doorgaan met de volgende boot, maar zij pakken de middagboot zodat ze nog even in Alesund kunnen kijken. We wensen elkaar een goede reis en misschien komen we elkaar nog ergens tegen.

Inmiddels is mijn boot er ook en kan ik mijn fiets erop zetten. Ook dit is een fast ferry dus ik moet er gewoon voor betalen. Maar doordat de man vraagt waar ik heen wil weet ik zeker dat ik op de goede boot zit. Ik verwachtte dat de fast ferry zou aanmeren in de haven van Hamnsund maar het blijkt een aanlegsteiger in the middle of nowhere te zijn waar de ferry stopt.

Misschien ben ik de afgelopen tijd een beetje verwend, doordat ik al zoveel moois heb gezien en daardoor valt het eerste stuk na de ferry een beetje tegen. Dan zie ik links ineens een brug en schrik van de stijging die hij maakt. Gelukkig hoef ik daar niet overheen. Na 18 km arriveer ik bij de volgende boot die van Brattvág naar Dryna. Er staat duidelijk aangegeven dat hij om half een komt en dat ervoor nog een andere boot komt. Dus heb ik nog even tijd om te lunchen. De boot doet er 20 minuten over en vanuit het zitgedeelte heb ik mooi zicht over het water.

Ook deze boot komt ergens aan waar niets te beleven, maar de omgeving is weer schitterend. Ik weet dat er nu een gedeelte komt met veel kleine klimmetjes met een max stijgingspercentage van 12%. Ik kijk mijn ogen uit geniet van de omgeving.

Op den duur zie ik een helikopter steeds een stukje vliegen met iets er onder en even later met een los touw weer de bergen in vliegen. Ik ben er zo naar aan het kijken dat ik niet in de gaten heb dat ik bijna stilval, omdat ik vergeet terug te schakelen. Het loopt inmiddels al weer op naar 10%. Even verderop draai ik het plaatje Midsund in en moet ik de afslag naar rechts hebben. Ik zie de helikopter boven me vliegen en als ik een klein stukje verder fiets zie ik dat hij grote stenen in een net heeft hangen en die op een plek naast de weg aflevert. Het is een spectaculair gezicht. Ik blijf even staan kijken en ga dan weer op weg.

Ik merk vandaag dat ik nagenoeg geen last van mijn knieën heb. Ik was er de afgelopen dagen achter gekomen dat mijn zadel lager stond en heb dat aangepast en ik ben blij met het resultaat. Nadat ik op het eiland Otrøya heb gefietst wordt het tijd voor de laatste boot van vandaag die naar Molde. Ik hoef niet door de tunnel maar wordt over de oude weg geleid en dan sta ik ineens in Molde. Het is een best wel grote plaats waar ook weer een groot cruise schip ligt. Ik zoek een supermarkt en doe er mijn boodschappen. Het wordt een beetje benauwd buiten en ik kijk om mij heen of ik donkere wolken zie, wat gelukkig niet het geval is. Ik hoef nog maar een paar km naar de camping. Aangekomen op de camping, krijg ik krijg te horen dat de tentenplaatsen de eerste rang aan het water zijn. Met schitterend uitzicht. Zolang ik niet achterom kijk😀. Daar staan de caravans en campers rij aan rij.

Als de tent staat kijk ik even op Buienalarm en zie dat er regen aankomt. Het lijkt een grote bui! Ik zorg dat alles droog in de tent ligt en ga douchen en wassen. Als ik weer naar buiten loop begint het te regenen. Ik kijk of ik nog een plek kan vinden om mijn was droog op te hangen maar helaas. Ik leg de was in het voor gedeelte van de tent en kijk hoe lang het blijft regenen. Terwijl het regent verzamel ik alvast mijn eten zodat ik straks in de keuken kan koken en eten. Een kwartier later wordt het droog en hang ik de was op. Uiteindelijk wordt het nog zonnig en is de was om 22 uur zo goed als droog.

Met de etensspullen ga ik naar de zeer luxe keuken en maak daar met alle pannen en andere benodigdheden mijn maaltijd klaar. Na het eten kan de vaat weer in de vaatwasser, erg fijn! Dan is het weer tijd om te gaan typen. Net voordat ik klaar ben met mijn verhaal komt er een Noorse man vragen waar ik vandaan kom en waar ik heen ga. Aan de hand van mijn routeboek laat ik mijn route zien. Hij geeft aan zelf nog nooit zo ver te zijn geweest. Hij woont op 2 uur rijden van Molde in de bergen. ’s winters ligt daar 2 meter sneeuw ligt en hij bouwt daar vakantiehuisjes. 10 minuten later komt hij terug en komt me een biertje brengen, hij vindt het zo bijzonder. Ik zeg dat ik hem vanavond niet meer op drink maar er morgen volop van zal genieten. Ik schiet nog even een mooi plaatje van het uitzicht en ga me dan klaar maken om te gaan slapen. Benieuwd naar wat morgen me gaat brengen. De weersverwachting is niet goed, maar na vandaag ben ik echt op de helft en kan ik gaan aftellen naar de Noordkaap!

2 gedachten over “Dag 25

  1. Lida Rozenboom zegt:

    Hallo Ad.

    Vanmorgen al een paar keer gekeken, nee er was nog steeds geen verhaal. Maar nu rond 16:00 uur heb ik het gelezen en zoals altijd vond ik het leuk. Het is maar goed, dat je tijd inruimt voor al die praatjes die je maakt, hetzij op de camping of onderweg.
    Die taartjes of muffins moet je er gewoon inhouden.
    Iedere dag is een feest en dan zijn dat de cadeautjes, die er bij horen.
    Bij het voetballen is er een tweede helft, bij jouw reis ook. Succes.

  2. Fridy van der Krieken de Lange zegt:

    Hopelijk is het weer meegevallen misschien een restantje van donderdag bij ons. Wat leuk al die ontmoetingen met mensen overal vandaan. Ad houdt de moed erin groetjes Fridy

Reacties zijn gesloten.