Dag 24

Gisteravond na het schrijven van het verslag had ik nog een mooi gesprek met een jong Duits stel, hij studeert medicijnen en zij is net afgestudeerd als logopedist. Het was een gesprek dat over van alles ging van de Duitse en Nederlandse woningmarkt tot aan Parkinson. Zij wandelen en pakken in de saaie stukken het openbaar vervoer. Ze lieten mooie foto’s van hun wandelingen zien waarbij ze veel wildkamperen en ook op de Preikestole hebben gekampeerd.

Ik maak om 23 uur nog even een foto om vast te leggen hoe licht het nog is (de laatste foto van gisteren). Als ik ’s nachts om half twee naar het toilet ga maak ik nog een foto, donker is het nog altijd niet geworden. Ik word ’s nachts natuurlijk nog een keer wakker rond zes uur, maar uiteindelijk slaap ik tot 7.30, dat is uitslapen voor mij! Ik ga pas om 8 uur mijn bed uit. Ik was me en maak snel een ontbijt want ik moet nog een mooi plekje zoeken om “spontaan” deel te nemen aan het eerste deel van het team overleg op mijn werk. Er is net een mooi plekje vrij gekomen dus daar maak ik gebruik van. Ik praat mijn collega’s bij over mijn reis en laat ze dan weer aan het werk.

Dan ga ik aan de slag met de planning voor het tweede gedeelte van mijn reis. Ik krijg daarbij hulp van Femke, we bekijken de routes per dag met de eventuele veerdiensten die er zijn en of dat dan reëel is. Het is allemaal goed mogelijk en ik heb nog 2 dagen over. Waarvan ik er 1 in wil zetten over iets meer dan een week. Dan heb ik daarna over ongeveer 2 weken een rustdag in Andernes om walvissen te kijken, deze zit al in de planning en dan hou ik nog 1 dag over. Die ik kan gebruiken bij slecht weer of om andere tegenslagen op te vangen.

Ik hang nog snel mijn telefoon aan het stroom en maak mij op om naar Alesund te gaan. Ik heb op internet gezien dat de berg Aksla een mooi uitzichtpunt is en dat je hiervoor 418 traptreden op moet (de been spieren moeten toch een beetje actief blijven), vertrekkende uit het park Byparken. Ik zoek op waar het is en dan blijkt dat ik er gisteren langs gefietst ben toen ik op weg was naar de camping. Ik fiets er zonder problemen heen, parkeer mijn fiets en maak de leuke wandeling naar boven. Vanaf het uitzichtpunt maak ik een paar foto’s van Alesund en zie ook dat er 2 ongelofelijk grote cruise schepen liggen. Ik blijf maar een paar minuten boven want het is er best druk. Op de weg naar beneden hoor ik voor mij twee mensen Nederlands praten. Als ik vlak bij ze ben verontschuldigd de dame zich in het Engels omdat ze volgens mij dacht dat ze in de weg liep. Ik geef in het Nederlands antwoord dat het geen probleem is en we raken in gesprek over hoe mooi het hier is. Ze zien dat ik mijn fietshelm bij me heb en vragen of ik op de fiets ben. Zo ontstaat er weer een mooie ontmoeting met Lianne en Frans uit Arnhem. We staan eigenlijk niet op een handige plek te praten, dus we lopen al pratend naar beneden. Beneden vraagt Lianne of ik een kopje koffie met ze wil drinken, dat wil ik zeker en we praten nog gezellig verder. Lianne plaatst een foto en een verhaaltje over onze ontmoeting op de Facebook pagina liefde voor Noorwegen met een verwijzing naar de website. Het is erg gezellig maar we willen allemaal nog meer zien van Alesund en we nemen dus afscheid.

Ik ga in Alesund eerst op zoek naar waar de boot die ik morgen moet hebben vertrekt. Het is op dezelfde locatie als waar ik gisteren ben aangekomen dus dat wordt opletten dat ik de juiste boot pak 😇. Ik koop nog even een broodje, dan stal ik mijn fiets in een “winkelstraat” en ga op verkenning door Alesund. Al zwervend kom ik langs diverse boten waaronder een oud vikingschip, dat is een groot contrast met de enorme cruiseschepen die verderop liggen.

Op de terugweg naar de camping koop ik eten voor vanavond. Op de camping aangekomen was ik gelijk mijn kleding van vandaag want het zonnetje schijnt nog lekker en dan kan dat schoon en droog weer in de tas. Terwijl ik dat doe klinkt de toeter van een van de cruise schepen met daar achteraan het deuntje van de Love Boat, die gaat zo te horen weer verder met de reis.

Ondertussen is er ook een andere fietser aangekomen, het is een Franse jongedame die in het Engels (gelukkig niet in het Frans) vraagt of ik ook op de fiets ben. We wisselen informatie uit want zij komt uit het noorden, ze is in Vik gestart, en fietst naar huis (Lyon) en ik geef haar info over de wegen in het zuiden. De stijgingspercentages vallen haar wel tegen.

Dan bel ik nog even met thuis en ga een hapje eten en het verslag schrijven. Gisteren schreef ik al dat ik bijna op de helft was. Ik heb nu even uitgerekend dat ik morgen echt op de helft ben. Ik zit nu op 1.863 km en ik moet er volgens de route beschrijving nog 2.015. Voor de liefhebbers van de statistieken: ik heb tot nu toe 13.042 hm gemaakt en heb 115 uur (afgerond) op de fiets gezeten .

Op naar de dag van morgen die begint met de boot naar Hamnsund, deze gaat om 7.50 of 10.30, afhankelijk van hoe laat ik wakker ben kijk ik welke boot ik neem. Inmiddels is het 23 uur. Voor ik ga slapen lees ik nog even mijn mail en ik zie dat er nog mooie donaties zijn binnen gekomen. Onder andere donaties van mensen die ik onderweg heb ontmoet. Zoals Frank en Marcel de twee motorboys die ik in de buurt van de Preikestole ontmoette en van Lianne en Frans die ik vandaag tegen kwam. Maar ook van het jonge Duitse stel waar ik gisteravond een tijd mee heb gesproken.

Ik wil iedereen nogmaals bedanken. Schitterend. Want door deze donaties is het streefbedrag waarvan ik dacht dat we het niet zouden halen, toch gehaald! Ongelofelijk ik wil iedereen hiervoor hartelijk bedanken. Nu wordt de volgende uitdaging hoe ver kunnen we boven het streefbedrag uitkomen. Als ik een fietsroute uitstippel om samen met mijn vrienden te fietsen, dan tellen zij altijd alvast 10% bij de afstand op en ronden het dan af naar boven, aangezien het eigenlijk toch altijd net wat langer wordt dan bedacht. Dus ik ben benieuwd of dit ook met de donaties het geval gaat zijn!