Dag 20

Ik sta om zeven uur op, ik was al eerder eventjes wakker maar ik ben toch nog even in slaap gevallen. Het zonnetje schijnt en het wordt snel warm in de tent, dus ik pak snel in en tijdens het ontbijt maak ik het verslag van gisteren af. Om kwart voor negen zit alles op de fiets en rij ik naar het sanitairgebouw. Ik vul mijn bidons en om negen uur vertrek ik echt. Ik moet een klein stukje rustig klimmen om op mijn route te komen (de camping lag 1,5 km van de route). De route begint lekker maar na 5 km begint er een klim die gelijk was aan een stuk van de Mont Ventoux / Alp du Huez. In 2,75 km maakte ik 200 hm. Op het hoogste punt eet ik een banaan en trek in mijn witte jack aan. Ik ben erg bezweet en de afdaling wordt anders knap fris. Het is een schitterende afdaling, niet te steil, geen scherpe bochten en een prachtige omgeving. Voor ik het weet heb ik 20 km afgelegd. Met zo af en toe een beetje klimmen en dalen kan ik lekker door rijden tot 30 km.

Dan komt er een klim van gemiddeld 6% over een lengte van 2 km al heb ik het gevoel dat de klim langer is, maar dat mag de pret niet drukken want hierna daal ik af naar Dale. Waar ik een kopje koffie haal. In de routebeschrijving staat dat ik het fietspad langs de nieuwe tunnel moet nemen. Dat doe ik, maar ik schrik even want ik ga ook een tunnel in, het blijkt de oude tunnel te zijn, die nu alleen fietspad blijkt te zijn. Het zijn meerdere tunnels met tussen door mooie uitzichten van onder andere een schitterende brug.

Dan ga langs het Sunnfjord fietsen. Ik zie een kleine waterval en 2 tellen later ook een hele grote. Ik zit op de fiets te genieten. Een mooie foto maken lukt in eerste instantie niet omdat er bomen in de weg staan. Uiteindelijk stap ik bij een afslag af en zet ik mijn fiets even neer. Ik loop even de zijweg in om een mooie foto te maken. Als ik weer op de fiets zit is het 100 meter later weer zo mooi dat ik niet opschiet, maar meer bezig ben met genieten.

Als ik bijna 50 km op de teller heb staan zie ik een mooi plekje om te lunchen. Het water is er zo helder dat ik even mijn fietshandschoenen in het water stop om ze schoon te maken. Als het Fjord tegen het einde loopt moet ik een bocht om het Fjord maken. Ik zie al lang van te voren waar ik straks fiets. Vlak voordat ik aan de “terugweg” begin moet ik een brug over. Echter 200 meter ervoor zie ik wederom een schitterende waterval. Voor een mooie foto moet ik even lopen maar ik vind het de moeite waard. Als ik de brug over ga, waar ook een kruising is, zie ik een aantal Nederlandse motorrijders. Ze keren om en even later halen ze mij in en ik word vrolijk bejegend, zwaaiend en met veel lol. Ook dit stuk weg is prachtig maar ik kan er geen foto maken. De weg is smal en rechts is een hele hoge rots wand en links het water. Twee km verder in Bygstad moet ik op de kruising rechts. Ik zie de motorrijders weer omkeren en word weer vrolijk begroet.

De bocht rechtsaf heeft ook wat extra’s in petto. Namelijk een klim van 4 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Ik begin gelijk met een stuk boven de 6% en dan wordt het een klein stukje onder de 6% om daarna weer flink te stijgen.

Vanochtend begon het zonnig om daarna donkere wolken te geven. Maar vanaf een uur of 12 is het stralend weer en goed warm. Inmiddels begint mijn 2e bidon ook aardig leeg te raken. Ik reken uit dat ik nog ongeveer 2 km moet klimmen en besluit om 1 km voor het einde eerst even druivensuiker te nemen. Als ik stop bij een oprit van een woning komt de eigenaar er net aan wandelen. Ik vraag of ik mijn bidons bij hem kan vullen. Hij vraagt waar ik vandaan kom en heen ga. Als ik zeg dat ik uit Nederland kom en naar de Noordkaap wil zegt hij dat er op deze plek veel fietsers stoppen die uit Nederland komen en naar de Noordkaap willen. We hebben het ook over het weer en hij zegt dat door het natte weer van de laatste tijd twee weken achterlopen met het binnen halen van het gras. Ze moeten nu nog beginnen terwijl ze het vorig jaar al binnen hadden. Hij geeft aan dat de klim nog een 500 meter is nemen daarna afvlakt maar net niet vlak wordt.

Dat klopt allemaal perfect en ik fiets lekker door tot ik bij een kruising kom. Ik had al gelezen dat ik dan op de E39 moet gaan fietsen. Bij ons zijn dit snelwegen waar je absoluut niet mag fietsen. Hier zijn het nog geen eens autowegen er mag max 70 gereden worden. Maar toch word ik er niet blij van. Ik trek voor de zekerheid mijn veiligheidsvest aan. Ik moet nog 2 km klimmen en gelukkig geen gekke hoge percentages. Ik probeer rechts van de witte lijn te fietsen. Wat niet altijd mee valt omdat de ruimte soms te beperkt is. Daardoor kom je dan op de witte lijn die allemaal hobbels bevat en dan moet je toch de weg op. Gelukkig is het niet al te druk en de Noren houden altijd goed afstand van een fietser en gaan er met een grote boog omheen.

Vlak voor Forde bel ik even naar huis om met Femke over de route te overleggen. Maar er wordt niet opgenomen. 9 km voor het plaatsje Forde begint de afdaling en ik sjees met een aardige snelheid naar beneden. Ik mis zelfs de afslag om van de E39 af te gaan en neem een volgende. Hierdoor kom ik op een fietspad door het plaatsje, wat een stuk beter is. Vlak voor de camping van Forde heb ik dan toch contact met Ingrid en Femke. Femke geeft aan dat als ik nog fit genoeg ben het gunstiger is om door te fietsen naar Vassenden. Daar zitten meerdere campings en dit zou de komende dagen een betere verdeling geven.

Ondanks dat er regen is voorspeld is het nog droog maar wel erg drukkend. Ik vraag voor de zekerheid welke camping er hutten heeft en een wasmachine. Dat is de eerste camping die ik in Vassenden tegen kom en ik besluit dat als ik het laatste stuk natregen, ik een hut neem en anders gewoon mijn tent op zet. Doordat de route weer langs de E39 ligt is het niet echt genieten en als er wat moois te zien is kan ik er geen foto van maken. Aan de ene kant ben ik blij dat ik dit nu al gedaan heb. Morgen is het misschien drukker op de weg en fiets je er nog minder prettig, maar de kilometers beginnen wel zijn tol te eisen.

Eén km voordat ik bij de camping ben vallen de eerste druppels en als ik volgens het bord nog 500 meter moet begint het te plenzen. Ik rij snel de camping op en zie dan een bord dat de receptie bij de benzinepomp is. Bij de receptie aangekomen vraag ik gelijk of er nog een hut vrij is en die is er. Ik neem de kleinste en dat is een knus huisje. Met alles erop en er aan. Ze waren alleen vergeten de verwarming lager te zetten! Ik zet snel alles binnen en mijn fiets onder het afdakje. Ik verzamel alles wat ik wil wassen als ik gedoucht heb en stop het in een wasmachine en op mijn fietsbroek na, doe ik daarna alles in de droger.

Tussendoor overleg ik nog met Ingrid en Femke over de route voor de komende dagen. Ik besluit de route aan te passen, dit betekend een ca. 60 km minder fietsen maar wel een tunnel van 3 km😞. Hierna ga ik eten en het verslag schrijven. Dan is het nu 22 uur het is net weer droog en ben ik klaar om te gaan slapen.