Om een uur of drie word ik even wakker omdat ik naar de toilet moet en het begint te regenen. Ik loop snel naar het toilet en neem op de terugweg de opgeladen powerbank en iPad mee. Ik kijk snel even op buienradar en zie dat het niet hard maar tot ca. 7 uur blijft regenen. Ik ga snel weer slapen en om zeven uur word ik wakker. Ik kijk gelijk weer op Buienalarm of het droog blijft en dat is zo. Ik ga mijn bed uit en ruim mijn slaapspullen op. Ik was me en pak de ontbijtspullen. Ik eet in een soort huiskamer waar ook het gastenboek ligt en terwijl ik ontbijt schrijf ik hier een stukje in en laat er een Engelstalig foldertje achter dat Ingrid mij in Duitsland had gegeven.
In de tussentijd is de zon gaan schijnen en ga ik verder met opruimen. Doordat het nat is kost dit altijd wat meer tijd. Op het moment dat ik wil vertrekken komt er iemand mij een goede reis wensen en dus is het ongeveer 9.30 als ik vertrek. Ik fiets over een landweggetje om weer bij de provinciale weg te komen. Het is een lekker weggetje en pas bij het einde even een klimmetje om op de route te komen. Na de dag van gisteren heb ik toch nog even een voorbehoud voor vandaag want als het weer zo op en neer is dan wordt het een helse tocht. Maar in het eerste stuk valt het reuze mee. De klimmetjes die er zijn, zijn niet zo steil en er zijn zelf stukjes vlak. Ik moet ongeveer 30 km naar de eerste boot van vandaag en in dit tempo kan ik met een beetje mazzel misschien net die van 11.15 halen. Anders moet ik een uur wachten.
Ik koop bij de eerste winkel die ik tegenkom snel brood voor tussen de middag en ik trap lekker verder. Maar wat is het hier ontzettend mooi dus even een foto en even later weer en zo gaat het nog even door. Als ik op de klok kijk bedenk ik dat ik even geen foto’s meer moet maken maar moet fietsen.
Om iets over elven ben ik bij de boot en hij komt er ook al aan. Ik had bedacht om op de boot de rest van het verslag van gisteren af te maken. Maar eerst neem ik een kop koffie en maak ik een paar foto’s. Dan ben ik al aan de overkant en ik heb geen letter op papier gezet. Er volgt nu een stuk van 35 km voor ik weer bij de volgende boot ben en die vertrekt om 16 uur. Ik heb dus ruim de tijd, het fietsen gaat, in tegenstelling tot gisteren echt lekker. De klimmen zijn normaler qua stijgingspercentage en een stuk langer. Halverwege de 35 km kom ik een winkel tegen met een picknickplaats ervoor. Ik besluit nog even melk te kopen en ga gelijk lunchen.
Dan volgt het 2e gedeelte voor de boot en ik weet dat daar echt een lange klim inzit van 6% gemiddeld. Maar ook deze rijdt lekker aan, ook al zit er zo af en toe 10% stijging in. 5 km voor de boot ben ik op het hoogste punt. Ik maak een foto en daal als een speer af naar de boot. Het is drie uur en ik denk mooi een uurtje om mijn was nog even te drogen en mijn verslag te schrijven. Ik hang mijn was uit over mijn fiets, niet het meest charmante gezicht, maar wel effectief want er schijnt een lekker zonnetje. In de andere rij zitten 3 echtparen die Nederlands spreken. Ik verontschuldig mij even voor het feit dat ik mijn was uithang. Ze vinden het geen probleem en ze vragen waar ik vandaan kom en heen ga. Ik vertel ze dat en er ontstaat een gezellig gesprek. Ik krijg een stoel, koffie en ontbijtkoek aangeboden door de familie Van Kammen. Als het tegen vieren loopt ruimen we alles weer op en maken we ons klaar om de boot op te gaan, die er aankomt.
Een Belgisch dame komt naar mij toegelopen en geeft mij een flesje sap. Ze zegt: “Ik heb gehoord dat je naar de Noordkaap wil fietsen dan kan je wel wat extra’s gebruiken.”. Als de boot leeg is mag rij 1 er eerst op. De campers van de familie Van Kammen staan in rij 2 en ik in 3 met mijn fiets. Als de eerste camper van familie Van Kammen aanstalten maakt om de boot op te gaan geeft de veerbootmedewerker een stopteken. Ik denk dat is mooi dan kan ik er eerst op. De man vraagt waar ik heen moet en ik laat de plaats in mijn routeboekje zien en ik mag de boot op. Dan gaan de bomen dicht en de klep omhoog. Ik denk de boot ligt zeker niet goed hij gaat even beter aanmeren zodat de rest er ook op kan. Maar dat is niet het geval. De boot gaat gewoon varen. Ik snap er niets van, er is nog meer dan genoeg ruimte, waarom mogen de anderen niet mee? Ik app naar huis en vraag aan Femke of zij kan zien of ik goed ga. Volgens mijn gps wel, maar ik vind het toch vreemd. Femke ziet mij ook de goede kant op bewegen, dus ik ga er maar vanuit dat ik op de juiste plek uitkom en dat is inderdaad het geval.
Na 6 km doe ik boodschappen voor vandaag en morgen. Ik heb geconstateerd dat veel kleine supermarkten niet op zondag open zijn en neem daarom het zekere voor het onzekere. Het wordt een uitdaging om alles in de tassen te krijgen en omdat het niet lukt bind ik een paar dingen in een linnen tasje onder mijn net. Het is toch maar ca. 5 km. Ik heb wel gezien dat er aardig geklommen moet worden en dat is inderdaad zo voor de laatste 2,5 km. Dat klimmen was niet erg maar doordat het warmer is en ik langzaam omhoog ga komen er allemaal vliegen op mij af. Dat is knap irritant als je aan het klimmen bent. In eerste instantie zie ik de camping niet liggen, alleen een paar “hytte”, maar als ik mijn fiets neerzet zie ik ook de kampeerplekken.
Ik mag zelf mijn plekje uitkiezen en ga boven op een heuveltje staan met uitzicht op het water en het gemak van een picknicktafel. Ik zet snel de tent op en terwijl ik bezig ben zie ik 3 campers aan komen. De familie Van Kammen😁. Als ik ga wassen loop ik bij ze langs en vraag waarom zij niet met de boot mee mochten. Wat blijkt nou: ze stonden in de verkeerde rij. Ze stonden opgesteld in de rij voor een boot die ergens anders heen gaat. Uiteindelijk zijn ze omgereden en hebben een ander boot gepakt anders moesten ze nog 2 uur wachten. Ik zeg dat ik blij ben dat ik toch de boot opgegaan ben terwijl de veerman het stopteken gaf, anders had ik mooi zonder eten gezeten want de winkel ging om 6 uur dicht. Waarop een van de dames Van Kammen zegt: “Dat hadden we dan wel opgelost!”.
Dan weer verder voor de was- en eetrituelen. Ik zag in de supermarkt een mooie gemarineerde karbonade (althans dat denk ik dat het was want Google Translate had even geen bereik in de winkel). Daarbij heb ik broccoli, rijst en een pepersausje. Dat is een combinatie die ik er als het mogelijk is in hou! Dan afwassen en aan het verslag, dat ik door het gastvrije ontvangst van de fam. Van Kammen voor de boot natuurlijk niet heb afgemaakt.
Ik schrijf tot de kleine mugjes (knutten, als ik het goed begrepen heb) mij de tent in jagen. Ik besluit om de rest bij het ontbijt de volgende morgen af te maken zodat jullie weer helemaal bij zijn.
Ik kijk op dag 19 met een beter gevoel terug dan op dag 18 wat weer vertrouwen geeft voor de komende dagen. Het was weer een dag met een mooie ontmoeting! Bedankt fam. Van Kammen.
Wat fijn dat je zulke leuke mensen tegenkomt , een gesprekje op zijn tijd kan deugd doen . Een hele fijne voortzetting van de reis groetjes Fridy
Goede dag Ad.
Vanmorgen het verslag van dag 19 gelezen bij de koffie en ben weer helemaal bij. Wat fijn voor je, dat je door die familie terug kan kijken op een geslaagde dag. Zo zie je maar weer, dat mensen elkaar nodig hebben om het voor elkaar aangenamer te maken.
Wij noemen die kleine mugjes: knazen. Zo noemde Huib ze in ieder geval. Misschien een naam, gebruikelijk op de Veluwe.
Dag, Ad en voor vandaag weer een goede reis gewenst met mooi weer.
Hallo Ad,
Wij zijn 2 van die 6 koppige familie die in de verkeerde rij stonden! We hebben er smakelijk om moeten lachen!
Fantastisch om jou moedige reis te volgen..
We wensen je heel veel succes en niet te veel regen!
Hartelijke groeten van Djoerd en Josien van Kammen(Kvinesdal N)
Hallo Ad
Prachtig jou verhaal te lezen
van de boot die we misten😀
Dapper hoe jij naar de Noordkaap fietst in weer en wind en voor het goede doel!👍
Wij wensen jou heel veel succes!
Hartelijke groet
Sjaak en Wia Schaddé van Dooren- van Kammen
Hallo Ad,
Hier dan het laatste stel van de Van Kammens.
Wat een grap was het met die boot! We kunnen er nu wel smakelijk om lachen maar we baalden toen best wel samen met de Belgen.
En dat we elkaar weer troffen op die ene kleine, maar o zo mooie camping, was wel heel bijzonder.
Jij ook bedankt voor het delen van je verhaal en je prettige gezelschap. Heel veel succes met je reis.
Groeten Bert en Wytske van Kammen