Dag 16

Na de zware dag van gisteren ben ik om zeven uur wakker. Ik krijg een appje van Ingrid, we appen wat over en weer en dan ga ik mij bed uit. Vanochtend weer eens geen standaard ritueel, aangezien ik niets hoef in te pakken. Het is nog zwaar bewolkt en de bewolking hangt nog laag.

Bij de receptie vraag ik of zij iets meer weten over het weer, maar de dame maakt gebruik van dezelfde app als ik dus geen nieuwe informatie. Ik vraag ook even hoe lang het vanaf de camping naar de Preikestole is. Dat is 4 km (een uur extra lopen). Ze geeft aan dat het ook een steile klim is met de fiets.

Tijdens het ontbijt denk ik er eens goed over na. Daar heb ik de tijd voor omdat mijn ontbijt anders is dan ik had verwacht. Ik dacht kwark te hebben gekocht maar het was meer tegen kleine kaas bolletjes aan.. Na het ontbijt heb ik gelijk mijn lunch gemaakt met broodjes die ik gisteren gekocht had. Toen was ik eruit. Ik had besloten om niet naar de Preikestole te wandelen of te fietsen maar met de pendeldienst vanaf de camping er naar toe te gaan.

Om tien uur stap ik in het busje en om 10.15 sta ik bij de parkeerplaats van de Preikestole. Maar ik ben niet alleen.. Er worden net een aantal touringcars geleegd en het eerste stukje is dus file lopen. Ik besluit even een sprintje te maken en na enige tijd ben ik de massa van de bussen voorbij. Maar dan zijn er nog genoeg andere mensen en veel mensen vinden het nodig om midden op het pad foto’s te maken ipv even aan de zijkant te gaan staan. Ik maak wel een paar foto’s maar besluit om de meeste foto’s in de afdaling te maken en ik blijf stevig de pas erin houden. Omdat ik het warm krijg doe ik mijn jas uit en loop alleen in een t-shirt naar boven.

5 kwartier na de start sta ik boven. Helaas wel helemaal in de wolken, dus ik trek snel weer warme kleding aan. Maar het is hoe dan ook indrukwekkend! Maar ook wat een ongelofelijke mensen massa. Ik maak een paar foto’s, eet mijn broodjes op en ga 3 kwartier na mijn aankomst afdalen. Tijdens de afdaling, die ik lekker rustig aan doe, trekt het langzaam open en kan ik steeds meer zien. Na een tijdje, als ik een foto van het fjord wil gaan maken, kom ik mijn buren van de camping tegen. Zij zijn vanaf de camping gaan wandelen en gaan op het gemakje omhoog.

Boven bij de Preikestole, ik ben de man met zn arm omhoog.

Even later hoor ik heel laag een helikopter aan komen. Het is de reddingsdienst. De helikopter vliegt heel laag over alsof hij iets zoekt. Twee tellen later zie ik de bemanning wenken dat de mensen die ca. 50 meter hoger dan waar ik sta daar weg moeten. De helikopter landt daar op een uitstekende rots. Iets wat je normaal alleen op tv ziet. Een knap stukje vakmanschap. De bemanning stapt uit en loopt naar beneden. Als ik ook mijn weg naar beneden vervolg zie ik dat ze een dame ondersteunen, die iets met haar enkel heeft. Een stukje verderop kijk ik vanaf een mooi plekje hoe de helikopter weer weg vliegt.

Daarna ga ik lekker rustig door naar beneden, het uitzicht wordt steeds meer en mooier. Vanaf een grote rots probeer ik te achterhalen hoe ik gisteren gefietst ben maar dat valt niet mee. Achter mij hoor ik een Nederlandse man een opmerking maken dat het wel erg druk is, ik beaam dat en we komen in een leuk gesprek. Het is een echtpaar dat even in Noorwegen is met hun camper maar over een paar dagen weer terug naar Zweden gaat omdat het daar mooier weer is. Maar eerst willen ze nog een gletsjer bezoeken. Ik geef ze het adres van de website en vraag of ze daar een berichtje willen achterlaten zodat ik weet wie ik allemaal ontmoet heb. Dan het laatste stukje terug. Het busje staat er al maar vertrekt pas over 20 minuten dus heb ik nog even tijd om een geocache te loggen.

Op de camping was ik nog snel even de vuile kleren. Ik had gisteren alleen mijn fietsbroek gedaan. Daarna ga ik naar de route van morgen en die van de komende dagen kijken. Femke had nog een voorstel voor een aanpassing en had nog een betere camping, op de route, voor vrijdag gevonden.

Ik kijk nog even of ik de tik in mijn fiets kan vinden en dat blijkt gewoon mijn kilometerteller te zijn de magneet tikt tegen de sensor. Ook probeer ik uit te zoeken of ik mijn ketting kan spannen, ik heb alleen een ander type dan op internet wordt uitgelegd. Na hulp van Hans kom ik er achter dat er speciaal gereedschap nodig is. Misschien nog een keer bij een fietsenmaker langs.

Dan is het etenstijd. Ik heb rijst met vlees en courgette en een Uncle Benz saus. Het is wel aardig veel maar het gaat zonder problemen naar binnen. Even de energie reserves weer bij vullen voor de komende dagen!

Ik ruim alvast zoveel mogelijk op en hang de was onder de tarp. Ik hoor wat druppels en besluit om mijn tanden te poetsen en de tent in te gaan. Daar maak ik het verslag van vandaag af. Zodat jullie het weer tijdig kunnen lezen.

Voor morgen staat er een tocht van ca. 75 km op de planning. Afhankelijk waar ik een goede slaapplek dicht bij de boot kan vinden. Maar daarover morgen meer. Voor mij is het nu oogjes dicht en snaveltje toe en lekker slapen.

5 gedachten over “Dag 16

  1. Lida Rozenboom zegt:

    Goede morgen Ad.

    Terwijl jij nu aan het fietsen bent heb ik even terug gezwaaid naar de man met zijn arm omhoog.
    Leuk om je zo ontspannen te zien zitten met een bekertje koffie. Wel verdiend na de inspannende wandeling.
    Voor vandaag weer een goede tocht, wens ik je vanuit de Betuwe toe.

  2. Dineke van der Meij zegt:

    Goedemorgen Ad,
    Gezellig om je verhaal weer te lezen.
    Wat een glibberige toestand op de Preikestolle, maar éénmaal boven lijkt het adembenemend mooi te zijn!
    Die foto waarin je met je arm zwaait is dan ook werkelijk prachtig!!
    Ook fijn, lijkt mij…….om even een andere inspanning te leveren dan fietsen, zijn toch weer andere spieren 💪
    Succes vandaag met je 75 km lange tocht.

    Groet van Dineke

  3. Leon zegt:

    Hey Ad, heerlijk om je verslagen weer te lezen. Voel de inspanning die je moet leveren, en dan doen wij het normaal met een racefiets, dan is dit echt andere koek. Petje af hoor. Denk goed aan jezelf, en genieten maar kanjer.

  4. Jeff en Jacqueline Anderson zegt:

    Dag Ad,
    Hier de beloofde reactie van het echtpaar dat je gisteren op de Preikestolen ontmoet hebt. Wij vonden het erg leuk je te ontmoeten en hebben bewondering voor je. Wat een enorme maar ook bijzondere tocht maak je! En in 5 kwartier naar de top van de Preikestolen?!! Wij hadden iets meer tijd nodig, zo’n kleine 2 uur. Wel enorm genoten van al dit moois. We wensen je een prachtige voortzetting van je tocht en alle goeds!
    Hartelijke groet, Jeff en Jacqueline Anderson

  5. Jan-Willem zegt:

    Hoi Ad,

    Wat super leuk om je avontuur te volgen! Leuke verhalen en foto’s. Zet hem op met de zware tocht!

Reacties zijn gesloten.