Dag 14

Het is inmiddels kwart voor negen ’s avonds als ik begin te schrijven over de dag van vandaag. Vanmorgen was ik om half zeven wakker en ik had heerlijk geslapen. Iets wat vaak anders is. Na de teleurstellende dag van gisteren schijnt nu de zon. Aan de overkant van het water hangt nog een laaghangende wolk maar voor de rest is de lucht blauw. Het ochtendritueel van vandaag is weer makkelijk doordat ik in het appartement sliep en voor achten zit ik al op de fiets. Ik rij een kilometer terug naar het dorp om brood en melk voor tussen de middag te kopen en om iets over achten ben ik echt op pad.

Ik weet dat het een pittige dag gaat worden en dat er gelijk van het begin af aan er fors geklommen moet worden. De eerste 5 kilometers gaan nog, maar dan wordt het hard werken. 8% 9% 10% ja op den duur zelfs 13%. In de klim ben ik maar even gestopt om mijn arm en beenstukken uit te doen en het windstoppertje hoefde ook niet meer. Na ruim een uur klimmen ben ik op de top van 520 meter en ben ik 10 km verder. Zoals ik eerder al schreef gaat het klimmen erg langzaam zo met alle bagage en op de hele zware stukken ben ik blij als ik 5 km per uur fiets.

Net na de top zit een parkeerplaats, waar ik even stop om mijn windstoppertje aan te doen. Er zou ook iets van informatie moeten staan maar dat kan ik niet vinden. Dan maar aan de afdaling beginnen. Het is fris, maar goed te doen en in no time ben ik weer 250 meter lager. Vanaf daar mag ik gelijk weer gaan klimmen en in dit stuk zit zelfs 18%. Het blijft een klus om te blijven fietsen met zo’n lage snelheid, maar het is prachtig onderweg. Mooie watervallen en mooie natuur. Alleen bijzondere dieren zie ik niet, gisteren zag ik nog een eekhoorn maar vandaag helemaal niets.

Na ongeveer 35 km heb ik het eerste deel van de grote klimmen er op zitten voor vandaag. Nog regelmatig ga ik een stukje omhoog nadat ik een stukje gedaald ben en dat is soms best even snel omschakelen om niet geparkeerd te staan. Ik drink een colaatje die ik eerder gekocht heb en neem er vast een bolletje bij. Als ik weer verder ga, kom ik langzaam maar zeker kom ik steeds lager. Ik zie het Sirdalsvalnet, een heel groot meer, waarlangs ik naar Tornstad fiets.

Ineens zie ik borden met daar op: Let op een tunnel, hier had ik nog niet op gerekend. Maar gelukkig heb ik mijn veiligheidsvestje met lampjes bij de hand, die ik aan doe voordat ik de tunnel in ga. Gelukkig is het niet al te druk in de tunnel, maar als er wel een auto in rijdt maakt het wel veel herrie. Na de tunnel zie ik weer een mooie waterval, ik maak er een foto van en trek gelijk mijn veiligheidsvestje uit. Dat had ik niet moeten doen want een paar kilometer later is er weer een tunnel. Toevalligerwijze zijn allebei de tunnels 1300 meter lang. Na de 2e tunnel ben ik in Tornstad en bedenk dat er eerst echt geluncht moet worden. Bij het inrijden van Tornstad zie ik aan het water een mooi plekje met picknicktafels. Er zit een groepje mannen aan een andere tafel en als ik mijn eten pak ruimen zij hun lunch spullen net op. Ze gaan verder met het bouwen van een drijvende aanlegsteiger, interessant om naar te kijken tijdens mijn lunch. Even later rij ik verder en zie ik een grote supermarkt. Dat komt mooi uit, de lunch is uit de tassen dus dan kan het avondeten en ontbijt erin. Al is het wel even passen en meten.

Als ik mijn weg vervolg hoor ik een tik bij mijn fiets. Ik stap af en kijk of ik kan ontdekken wat het is. Twee oudere dames vragen of ik problemen heb met mijn fiets. Ik zeg wat er aan de hand is maar dat het geen probleem is. Ze vragen waar ik heen ga en ik zeg in eerste instantie naar de camping in Lindeland maar als het meevalt met het klimmen dan wil ik door naar Tjorhom. Zij zeggen dat het niet zo’n zware klim is. Dat is fijn en komt overeen met wat ik had berekend. Het jammere is alleen dat de hoogtemeters vooral in het laatste stuk voor de camping in Lindeland lagen. Ik had daarom voor mijzelf besloten dat als ik voor half vier bij de camping in Lindeland was, dat ik door zou gaan naar Tjorhom. Dat is 20 km verder met nog eens ruim 300 hoogtemeters, maar dat scheelt morgen weer. Ik besluit uiteindelijk om door te fietsen en onderweg blijf ik genieten van de natuur, maar het is soms ook erg steil. Om half 5 moet ik nog 10 km. Ik ben in een dorpje waar ik bij de buurtsuper een colaatje koop, eventjes bijtanken voor het laatste stukje. Als ik weer fiets, begint het gelijk flink te stijgen en ik denk dat wordt straks lekker uitrijden. Vlak voor het hoogste punt is er een mooie waterval. Ik parkeer mijn fiets even om foto’s en een filmpje te maken.

Dan is het nog een paar honderd meter klimmen en uitrijden naar de camping die 2 km buiten het dorp ligt. Op de camping aangekomen, mag ik mijn eigen plek kiezen. Ik neem een plekje vlak bij de waterval met een picknick tafel. Ik zet snel mijn tent op en ga wassen. Ik zie dat er een wasmachine is die gratis te gebruiken is en stop daar mijn was in. Omdat ik een kort was programma had gekozen was de was zo klaar en kon ik het eten gaan bereiden. Bij de tent maak ik de kookspullen klaar. Er is wel een keuken maar alleen weer een elektrische kookplaat en geen pannen, dus ik gebruik gewoon mijn eigen spulletjes. Ik heb het gemakkelijk met koken, ik heb een zak met rijst met groente die ik alleen maar hoef aan te bakken en ik heb daar garnalen bij gekocht. Dus lekker snel klaar.

Dan is het half negen zoals ik eerder schreef en begin ik met het schrijven van mijn verhaal. Inmiddels is het half elf en schrijf ik het laatste stuk lekker warm vanuit bed en ga nu lekker slapen. Morgen nog een zware dag voor de boeg, maar dan heb ik woensdag weer een rustdag waarop ik ga wandelen naar de Preikestöle!