Dag 11

Vandaag een andere dag dan anders (bijna) geen kilometers op de fiets. Vannacht heb ik minder goed geslapen, al om half twee werd ik wakker. De tent klapperde vanwege de wind. En hierdoor kwam de binnentent steeds tegen mijn hoofd. Als ik dan toch wakker ben maar even naar de toilet. Het is buiten niet echt donker wat mede komt doordat ik vlak onder de vuurtoren zit die zijn lamp natuurlijk aan heeft. Nadat ik terug ben van de toilet ga ik even lezen en gelukkig val ik toch weer in slaap. Met tussen pauzes slaap ik tot half acht door. Ondertussen hoor ik dat mijn buren, ook fietsers, al aan het inpakken zijn.

Ik kan vanmorgen rustig aan doen. Dus ik maak op het gemakje koffie en ga ontbijten. Om half tien bellen Ingrid en Femke even en daarna zet ik alles op de fiets. Ik ga in Hirthals opzoek naar een winkel waar ze een grote envelop hebben, zodat ik het boekje en de wegenkaart van Denemarken naar huis kan sturen. Als ik in de winkel die de envelop heeft vraag waar het postkantoor is zegt de dame dat ik het ook daar kan versturen. Lekker makkelijk dus.

Dan op naar de boot! In eerste instantie sta ik in de rij van de auto’s, tot dat ik zie dat de rij naast mij op 1 motor na leeg is. Het inchecken gaat vlot en ik mag in rij A gaan staan. Ik ben wel een beetje een vreemde eend in de bijt want verder staan er voor zover ik kan zien alleen maar motoren in de rij. Een paar Duitse motorrijders die naast mij staan vragen waar ik vandaan kom en waar ik heen ga. Ik krijg heel veel respect van ze. Het blijkt dat het een vader is die met zijn zonen op reis is. Ze komen uit zuid-Duitsland waardoor vader, die met een lekker accent spreekt lastig te volgen is. Maar het Duits van de zonen is geen probleem.

Dan mogen we de boot op. Ik schrik even want onze rij moet een steil stuk omhoog om op een boven dek te staan. Gelukkig blijkt dat niet voor mij het geval te zijn. Ik mag rechtdoor en hoef alleen aan het einde een paar meter omhoog. Ik bind mijn fiets vast met de daarvoor bedoelde touwen en ga opzoek naar de trap om mijn plek te zoeken. Doordat ik de eerste ben zit ik op eerste rij met mooi uitzicht. Ik heb een iets duurdere stoel gereserveerd waar eten en drinken bij inzit en als ik het buffet zie, weet ik, dit is zijn geld meer dan waard.

Ik installeer me op mijn plek, pak koffie en begin maar alvast te schrijven. Tussendoor bellen Hans en Miriam mij vanuit Frankrijk en we kunnen lekker even bij praten. Daarna ga ik een hapje eten, ondanks dat het een rustdag is moet de kachel blijven branden (en wat extra gevuld worden).

Dan ga ik voor mijzelf even de cijfers op een rij zetten (ik blijf immers een controller).
– Gefietst 1065 km (incl naar de boot vandaag)
– Hoogtemeters 3267
– Tijd op de fiets gezeten: Ruim 59 uur
– Aantal bezoekers op de website: 1120

Op de boot maak ik nog een praatje met Nederlanders die bij mij in de buurt zitten en die vaker in Noorwegen komen. En dan komt Noorwegen in zicht, vanwege de regen is het niet makkelijk om een foto te maken, maar ik probeer het toch. Zodra er wordt omgeroepen dat we naar de auto mogen gaan, rits ik nog even snel mijn pijpen aan mijn broek en loop naar mijn fiets. Ik zoek voor de zekerheid mijn regenjas op maar die is gelukkig niet nodig. Dan gaan we van boord en ben ik in Kristansand!

Bij de eerste de beste supermarkt koop ik eten voor vanavond en morgenochtend. En dan ga ik opzoek naar mijn slaapplaats. In eerste instantie rij ik een camping op, maar dat blijkt niet de goede plek te zijn. Ik heb namelijk een kamer geboekt. Het blijkt dat ik bij de achteruitgang van de camping, waardoor ik ook de camping opgekomen ben, er weer uit moet en dat het daar tegenover zit. Ik meld mij aan en krijg kamer 009. Echter als ik de gang in loop zie ik alleen een bord met kamernummers beginnende met een 1. Ik vraag het aan een medewerker en hij brengt me naar mijn kamer: 109. Als ik alle spullen naar de kamer heb getild en naar buiten wil lopen om mijn fiets aan de ketting te zetten. Merk ik dat ik de kamerdeur niet op slot kan doen, aangezien de sleutel niet past. Dus ga ik maar even terug naar de receptie. Wat blijkt; ik ben naar de verkeerde kamer gebracht. Ik moest een deur door zonder opschrijft om bij de 00 kamers te komen, dus alle tassen weer naar de andere kamer sjouwen. Het is een iets andere locatie dan ik had verwacht. Het is meer een jeugdherberg, dan een hotel. Op zich niet erg, maar niet helemaal waar ik me op had ingesteld. Gelukkig heb ik mijn eigen slaapzak mee en hoef geen extra spullen te huren.

Als alles is geïnstalleerd krijg ik een appje van Femke. Zij heeft al geprobeerd om de route voor de komende dagen iets aan te passen, zodat ik wat gelijkere etappes heb, maar dat wordt camping technisch lastig. Ik bel Ingrid en haar op en samen proberen we nog of het lukt met een hotel op de route, maar dat zit helaas vol. Dit betekend dat het helaas niet mogelijk is om de route aan te passen en morgen heb ik dus een kortere etappe en de dagen erna twee wat langere etappes (ca. 110 km) met behoorlijk wat hoogtemeters (ca. 1800). Morgen is het in ieder geval droog en we gaan het zien wat het gaat worden de komende dagen. Het zal een test worden voor de rest van de tocht.

S avonds bel ik nog even met Eva en Remko en we kletsen bij. Remko geeft nog even een tip hoe ik de powerbank kan opladen. Zoals ik hem aangesloten had laad hij namelijk wel heel erg traag op. Daarna ga douchen en naar bed, want door het slechte weer is er verder niets te beleven.