Dag 10

Ik ben al om zes uur wakker en ga maar even de krant lezen. Ik kijk nog even naar het weerbericht voor de komende dagen. Voor vrijdag wordt er in Kristiansand (Noorwegen) regen voorspeld. Dus ik besluit mijn plan wat ik gisteravond zat te bedenken uit te voeren. Ik ga op zoek naar een slaapplaats in Kristiansand. Dat is alleen makkelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk vind ik iets. Ik boek het en ik boek ook gelijk de boot voor vrijdag. Dit betekend dat vrijdag een echte rustdag wordt en dat ik op de boot mijn planning voor de dagen er na moet gaan aanpassen. Als dat lukt met campings zou dat alleen maar een betere indeling van de route naar de Preikestole betekenen.

Ik zie helaas dat de powerbank waarmee ik gisterenavond alles opgeladen heb niet verder dan 37% is geladen. Blijkbaar is de stroom op de camping uitgevallen wat niets van de elektriciteit doet het. Het inpakken gaat steeds vlotter en om 8.15 vertrek ik van de camping. Bewust zo vroeg omdat ik verwacht dat het een zware dag zal worden met veel tegenwind. In de route beschrijving staat ook dat het na 30 km vlak en open zal worden. En dat je tussen de 40 en 80 km niets tegenkom van winkels. Daarom koop ik gelijk in het plaatsje Nibe mijn eten voor de lunch.

Het eerste stuk verloopt voorspoedig en voor het eerst sinds dagen ligt het gemiddelde in de eerste kilometers boven de 18 km per uur en met iets meer dan een uur ben ik Aalborg. Daar besluit ik de route even te verlaten om opzoek naar een bakker met koffie te gaan. En die vind ik al snel. Ik bestel er een koffie met iets lekkers erbij. Onder het motto er is altijd wel iemand jarig. In Aalborg stuit ik ook op veel wegwerkzaamheden, maar (eigenwijs als ik ben) pak ik niet de opgegeven omleiding maar neem steeds de route van de voetgangers wat mij een hoop omrijden scheelt.

Als ik Aalborg uit rij wordt ik via Lindholm Høje geleid, een van de meest markante monumenten uit de Deense geschiedenis. Dit is een grasveld met door stenen omgeven crematiegraven. Het grafveld was in gebruik vanaf ca. 400 na chr. tot kort voor het jaar 1.000. Ik maak er een praatje met de dame die de kaartjes van het museum verkoopt. Ze denkt dat ik het museum in wil maar ik wilde alleen even kijken wat er was en weten waar de stenen stonden. Uiteindelijk komt het gesprek toch op Parkinson, haar zwager had ook sinds kort de diagnose ontvangen. Ik vertel haar van mijn reis en natuurlijk over de website.

Daarna ga ik snel enkele foto’s maken en stap op de fiets. Ik had er inmiddels 30 km opzitten en neem mij voor bij ca. 50 km te lunchen. Op 50 km vind ik op een landweggetje een picknicktafel voor een huis en besluit die te gebruiken. De bewoner is even verder op het gras aan het maaien en steekt vriendelijk zijn hand op.

Als ik alweer een tijdje aan het fietsen ben komt er ineens een andere fietser naast mij rijden. Het is een man uit België die dezelfde route als ik fietst. We fietsen samen een stuk op en hebben een gezellig gesprek. Op het moment dat we vlak bij de kust zijn neemt hij een andere route dan ik. Ik fiets door naar een kerkje boven op een heuvel. Het is een karakteristieke kerk voor deze omgeving. Vanaf dit punt wordt het landschap weer een stuk leuker.

De afgelopen 40/50 km vergelijk ik een beetje met de Flevopolder, alleen zie je daar nog af en toe een boer en hier helemaal niet. Het landschap waar ik nu in terecht kom vergelijk ik een beetje met de Kennemer duinen. Op een geven moment wordt ik ingehaald door een Nederlands echtpaar op de fiets . Ik kan daar een beetje achteraan fietsen en dat geeft een leuke reactie. Alleen bij een parkeerplaats stoppen ze en zetten de fietsen achter op de auto. Gelukkig is het nog maar een klein stukje naar Hirthals. Als ik dat binnen rij kom ik gelijk langs een camping. Zal ik daar gaan staan of toch op de volgende? Ik moet in ieder geval nog eten voor vanavond halen dus eerst maar op zoek naar een winkel. Die is snel gevonden. Als ik daarna de andere camping opzoek, zie ik dat die nog 18 minuten fietsen is terwijl de camping waar ik net langs kwam op 800 meter zit. Ik fiets dus terug. Voor de tijd naar de boot morgen maakt dit niets uit.

Ik zet de tent op, wat door de wind iets minder handig ging als andere dagen maar inmiddels ben ik zo ervaren dat dit geen punt is. Als alles staat zie ik een appje van Peter of ik al van de fiets af ben. Ik zeg ja en even later belt hij mij gezellig op. Na dit gesprek weer het vertrouwde ritueel van wassen, koken en eten.

Na het eten loop ik nog even naar de vuurtoren want daar ligt nog een geocache. Maar het is tevens een mooi uitzichtpunt. Daarna is er nog werk aan de winkel, het verslag moet nog geschreven worden. Inmiddels is de zon bij de tent weg. En de wind niet, dus ga ik even in de gezamenlijke ruimte zitten typen. Inmiddels is het 10 uur en nog volop licht maar ga ik zo toch mijn bedje opzoeken. Misschien nog even lezen want morgen mag ik uitslapen als me dat lukt. De boot vertrekt om 11.45. En ik moet er om 10.45 zijn.